THE PLAGUE OF THE ZOMBIES (Η μεγάλη νύχτα του τρόμου)

1966  Αγγλία
Είδος  Τρόμου  (Κείμενο 3)

Σκηνοθεσία       Τζον Γκίλινγκ (1912-1984)
Σενάριο             Πίτερ Μπράιαν

Παίζουν             Αντρέ Μορέλ, Νταϊάν Κλερ, Μπρουκ Γουίλιαμς, Ζακλίν Πιρς, Τζον Κάρσον

Υπόθεση             Σε ένα χωριουδάκι της Κορνουάλης του 1860, πέφτει μία άγνωστη θανατηφόρα επιδημία την οποία ο τοπικός γιατρός αδυνατεί να αντιμετωπίσει.

Ο νεαρός γιατρός, παρ' όλο που είναι καλός επιστήμονας, μην μπορώντας να καταλάβει τί προκαλεί την επιδημία και το θανατικό που έχει χτυπήσει το χωριό, απευθύνεται στον καθηγητή του από το πανεπιστήμιο ζητώντας του την συμβουλή του. Ο ηλικιωμένος καθηγητής αποφασίζει να πάει ο ίδιος επί τόπου για να βοηθήσει τον πιό αγαπημένο του μαθητή. Με την άφιξή του όμως, αντιλαμβάνεται οτι η υπόθεση εκτός από ιδιαίτερα δύσκολη είναι και άκρως μυστηριώδης. Όσο δε οι ημέρες περνούν, η κατάσταση επιδεινώνεται και το μυστήριο γίνεται ολοένα και πιό βαθύ.

Ο Βρετανός Τζον Γκίλινγκ, καταφέρνει να δημιουργήσει μία όμορφη ατμοσφαιρική ταινία τρόμου με καλές ερμηνείες που, παρά τον χαμηλό της προϋπολογισμό, υπηρετεί εξαιρετικά τον σκοπό της προκαλώντας αισθήματα μακάρβιας ανατριχίλας αλλά λιγοστού τρόμου στο σημερινό κοινό που έχει δει στην μεγάλη οθόνη τα σημεία και τα τέρατα.

Όπως όλες οι ταινίες ζόμπι που προηγήθηκαν του Τζορτζ Ρομέρο, η ζομπιοποίηση είναι αποτέλεσμα Βουντού και τα θύματα αναπαύονται εν ειρήνη μετά την καταστροφή του δημιουργού τους. Παρά τα κλισέ της όμως, "η μεγάλη νύχτα του τρόμου" διαθέτει αρκετές πρωτότυπες ιδέες, όπως για παράδειγμα η ταύτιση του κακού με το Μεσαιωνικό κατάλοιπο του γαιοκτήμονα-αφέντη (Squire), δημιουργώντας έτσι το πρώτο (και μέχρι στιγμής τελευταίο) ζόμπι-προλετάριο. Εξ' ίσου πρωτότυπη είναι η σκηνή στο νεκροταφείο όπου λαμβάνει χώρα το πρώτο μαζικό ξύπνημα των νεκρών.

Για τους φίλους του είδους είναι μία πολύ διασκεδαστική επιλογή.

Η βαθμολογία μου : 8/10