THE DRESSER (Ο αμπιγιέρ)

1983 Αγγλία
Είδος   Θεατρικό ψυχολογικό δράμα

Σκηνοθεσία         Πίτερ Γέιτς (1929-2011)
Σενάριο              Ρόναλντ Χάργουντ (Βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό του έργο)

Παίζουν              Άλμπερτ Φίνι, Τομ Κόρτνι, Αϊλίν Άτκινς, Έντουαρντ Φοξ

Υπόθεση              Ένας βετεράνος Σαιξπηρικός ηθοποιός υπό κατάρρευση ετοιμάζεται από τον αμπιγιέρ του για τη μεγάλη παράσταση.

Κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου στην Αγγλία, ένας παρηκμασμένος περιοδεύων Σαιξπηρικός θίασος προσπαθεί να συνεχίσει τις παραστάσεις εν μέσω των Γερμανικών βομβαρδισμών.

Ο επικεφαλής του θιάσου, ηθοποιός μέχρι το κόκκαλο, γερασμένος, γκρινιάρης, υπερόπτης, τυραννικός, εγωπαθής, καταθλιπτικός μέχρι παράνοιας, και πλήρως εξαρτημένος από τον υπηρέτη του, παλεύει να συνεχίσει τις παραστάσεις που του πέφτουν όλο και πιό δύσκολες.

Από την άλλη μεριά ο υπηρέτης του, ομοφυλόφιλος, εργατικός, στωικός και πονόψυχος, πάντα κεφάτος και αισιόδοξος, πλήρως αφοσιωμένος στο αφεντικό του, παλεύει με νύχια και με δόντια να τον κρατήσει όρθιο παραπαίοντας μεταξύ υστερίας και αλκοολισμού. Πότε σαν νοσοκόμα-παρηγορήτρα, πότε σαν γλυκειά ή αυστηρή μανούλα και πότε σαν ψυχοθεραπευτής, καταφέρνει πάντα την τελευταία στιγμή να οδηγεί τον παραιτημένο ηθοποιό στο σανίδι.

Η σχέση τους παραπαίει μεταξύ λατρείας και εξάρτησης, μεταξύ χαράς και θλίψης, μεταξύ φιλίας και εχθρότητας.

Οι ερμηνείες είναι μεγαλειώδεις, το σενάριο ζωηρό, γεμάτο Βρετανικό φλέγμα και χιούμορ και η ιστορία, αν και χωρίς εκπλήξεις, κυλά σε ωραίο ρυθμό και κρατά το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τέλος. Η σκηνοθεσία και η φωτογραφία σε θεατρικό ύφος, όπως ταιριάζει σε μια ταινία που μιλά για θεατρίνους. Δεν πρόκειται για καμιά μεγάλη ταινία, είναι όμως ένα ενδιαφέρον και καλόγουστο ψυχόδραμα που θα αρέσει ιδιαίτερα σε όσουν αγαπούν το θέατρο.

  Το θεατρικό έργο του Χάργουντ είναι αυτοβιογραφικό και περιγράφει την εμπειρία του ως αμπιγιέρ ενός μεγάλου Σαιξπηρικού ηθοποιού.

Η βαθμολογία μου : 8/10

KLOPKA (Η παγίδα)

2007  Σερβία
Είδος     Ψυχολογικό δράμα
Αγγλικός τίτλος   The trap

Σκηνοθεσία      Σρνταν Γκολούμποβιτς
Σενάριο            Μελίνα Πότα Κόλιεβιτς και Σρνταν Κόλιεβιτς (Βασισμένο στο διήγημα του Νέναντ Τεοφίλοβιτς)

Παίζουν            Νεμπόσα Γκλόγκοβατς, Νατάσα Νίνκοβιτς, Μίκι Μανόλοβιτς, Μάρκο Ντούροβιτς

Υπόθεση           Ένα ζευγάρι στη σύγχρονη Σερβία, αναζητά χρήματα για να χειρουργηθεί επειγόντως ο μικρός τους γιός που πάσχει από βαρειάς μορφής καρδιοπάθεια.

Το ερώτημα που μπαίνει στο καθένα που παρακολουθεί την ταινία είναι το εξής : Δουλεύεις για ψίχουλα, ζεις μια μετρημένη (μίζερη) ζωή, δεν έχεις αληθινή επικοινωνία με κανέναν, το παιδί σου είναι ανασφάλιστο και ετοιμοθάνατο, για να του σώσεις τη ζωή χρειάζεσαι το ασύλληπτο (όχι για όλους) ποσό των 26.000 ευρώ, σε κατακλύζει η απελπισία, νιώθεις ανήμπορος και άχρηστος. Τί διάολο κάνεις; Σε αυτή τη δεινή θέση βρίσκονται οι ήρωες της ταινίας προσπαθώντας να βρουν μια λύση η οποία δεν φαίνεται να υπάρχει.

Η εξαιρετική σκηνοθεσία, χρησιμοποιώντας στοιχεία νουάρ αλλά και κλασσικής δραματουργίας, καταφέρνει να παρακολουθήσει διακριτικά την εξέλιξη της ιστορίας και να κάνει το θεατή να νιώσει συμπόνια χωρίς να καταφεύγει στο μελό. Τα πολιτικά σχόλια αφθονούν και σεναριακά αλλά και σκηνοθετικά. Μου άρεσε ιδιαίτερα το πως η κάμερα παρακολουθεί τον απελπισμένο πατέρα που  καταφεύγει στη τράπεζα για δάνειο και αντιμετωπίζει την άρνηση από τον (υποχρεωτικά) χαμογελαστό υπάλληλο.

Η φωτογραφία είναι ατμοσφαιρική με πολύ όμορφα πλάνα και ωραία οδοιπορικά στο βροχερό Βελιγράδι. Οι ερμηνείες, ιδιαίτερα του πρωταγωνιστή Γκλόγκοβατς και του (γνωστού μας από τον Κουστουρίτσα) Μανόλοβιτς, έχουν μια γοητευτική εσωτερικότητα απόλυτα ταιριαστή με την ιστορία.

Η ταινία περιγράφει τη ζωή στη μετακομμουνιστική Σερβία που (όπως σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη) ο εργαζόμενος βρίσκεται στο έλεος των πολυεθνικών, μόνος, απροστάτευτος και ανυπεράσπιστος. Η μεσαία τάξη συνθλίβεται οικονομικά, η ψαλίδα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς είναι τερατώδης και μια νέα τάξη νεόπλουτων "πατριωτών" μαφιόζων ζει στη χλιδή αλλά και στο τρόμο. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον το πώς θα αντιδράσει ο άνθρωπος δεν έχει ευθεία αναλογία με το ήθος του ή τις ηθικές του αξίες.

+ Το σενάριο θυμίζει ελαφρά τον "Αμερικάνο φίλο" του Βιμ Βέντερς.

Η βαθμολογία μου : 10/10

FRACTURE (Απόδειξη ενοχής)

2007 ΗΠΑ Γερμανία
Είδος  Δικαστικό θρίλλερ        

Σκηνοθεσία    Γκρέγκορι Χόμπλιτ
Σενάριο          Ντάνιελ Πάιν και Γκλεν Γκερς

Παίζουν         Άντονι Χόπκινς, Ράιαν Γκόσλινγκ, Ντέιβιντ Στράδερν, Μπίλι Μπερκ, Ρόσαμπουντ Πάικ

Υπόθεση         Ένας φιλόδοξος βοηθός εισαγγελέα αναλαμβάνει μια, φαινομενικά, απλή υπόθεση απόπειρας δολοφονίας μιας γυναίκας από τον σύζυγό της.

Ένας πάμπλουτος αεροναυπηγός, αποπειράται να σκοτώσει τη γυναίκα του έχοντας στο μυαλό του ένα περίπλοκο ιδιοφυές σχέδιο που θα τον οδηγήσει στην αθώωση. Ο άτυχος δικηγόρος της εισαγγελίας που αναλαμβάνει την υπόθεση, θεωρεί οτι θα είναι περίπατος μια και έχει άφθονους μάρτυρες αλλά και μια αβίαστη ομολογία του δολοφόνου. Η πορεία της υπόθεσης όμως θα αποδειχτεί δύσκολη και ψυχοφθόρα και θα τον θέσει μπροστά σε αποφάσεις ζωής.

Έξυπνο σενάριο γεμάτο ανατροπές και εκπλήξεις, καλή μουσική από τον, βραβευμένο για τη ζωή του Πι, Μίκαελ Ντάνα και χαμηλού προϋπολογισμού παραγωγή που έβγαλε τα λεφτά της ήδη από το πρώτο Σαββατοκύριακο προβολής της. Σκηνοθετικά η ταινία δεν προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο αλλά οι ερμηνείες είναι καλές και το σενάριο κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τέλος αν και με αρκετές αυθαιρεσίες. Πρόκειται για κλασσικό δικαστικό θριλλεράκι που βλέπεται ευχάριστα και χωρίς προβληματισμούς.

Η βαθμολογία μου : 7/10