THREE OUTLAW SAMURAI (Τρεις παράνομοι Σαμουράι)

1964  Ιαπωνία
Είδος  Περιπέτεια εποχής Σαμουράι
Πρωτότυπος τίτλος: Sanbiki no Samurai

Σκηνοθεσία         Χιντέο Γκόσα (1929-1992)
Σενάριο               Άμπε Κείτσι, Σίμπα Εϊζαμπούρο, Χιντέο Γκόσα (Μεταφορά της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς)

Παίζουν              Τετσούρο Τάμπα, Ιζάμου Ναγκάτο, Μικιχίρο Χίρα

Υπόθεση            Ένας περιπλανώμενος άνεργος Σαμουράι (ρόνιν) συναντά τυχαία μια ομάδα αγροτών οι οποίοι έχουν απαγάγει την κόρη του Διοικητή της περιοχής. Το σχέδιό τους είναι να τον αναγκάσουν να μεταφέρει τα αιτήματα των αγροτών στον φεουδάρχη, που δεν είναι άλλα από τη μείωση των ψηλών φόρων που αφαιμάζουν την πενιχρή σοδειά τους και οδηγούν οκτώ χωριά στη λιμοκτονία.

Ο Σίμπα είναι ένας από τους χιλιάδες πάμφωχους άνεργους Σαμουράι που περιπλανώνται στη φεουδαρχική Ιαπωνία προσπαθώντας να επιβιώσουν. Στην περιπλάνησή του, βρίσκεται σε έναν ερημικό νερόμυλο όπου τρεις επαναστατημένοι αγρότες κρατούν όμηρο την κόρη του Διοικητή για να εκβιάσουν τον πατέρα της να προωθήσει τα αιτήματά τους. Ο Σίμπα, δεν έχει σκοπό να ανακατευτεί σε δουλειές άλλων, όταν όμως μαθαίνει τι περνάνε οι ντόπιοι χωρικοί, αποφασίζει να σταθεί στο πλευρό τους.

Ικανός και ατρόμητος ξιφομάχος, πιστός στους ηθικούς κανόνες των Σαμουράι, ο Σίμπα με τις ενέργειές του θα εμπνεύσει δύο ακόμη γενναίους και ικανούς πολεμιστές. Οι τρεις τους θα αποθεώσουν την ανδρική φιλία και συντροφικότητα και θα οδηγήσουν τον θεατή στη λυτρωτική απονομή δικαιοσύνης.

Σε αυτή την πρώτη του δουλειά ο Χιντέο Γκόσα, με εργαλεία του τις ρεαλιστικές σκηνές μάχης, τα προσεγμένα πλάνα, τα αιφνίδια ζουμαρίσματα, τον έντονο συναισθηματισμό και τις δραματικές εξάρσεις σε συνδυασμό με το πικρό χιούμορ, αλλά, πάνω απ' όλα, τον περιλάλητο κώδικα τιμής των Σαμουράι πολεμιστών, οικοδομεί το προσωπικό του στυλ και μας προσφέρει μια πρώτη γεύση από τον γοητευτικό του κόσμο τον οποίο θα συναντήσουμε και στις επόμενες ταινίες του.

Ο Χιντέο Γκόσα, φτωχικής καταγωγής και ο ίδιος, ξεκίνησε την καριέρα του με την τηλεοπτική σειρά "τρεις παράνομοι Σαμουράι". Τέτοια ήταν η επιτυχία της σειράς, που το διάσημο στούντιο Σοτσίκου, του πρότεινε να μεταφέρει την ιστορία στον κινηματογράφο, προσφέροντάς του έτσι την ευκαιρία να ξεκινήσει μια μεγάλη καριέρα ως σκηνοθέτης και να επηρεάσει με την τεχνική του μεγάλους σκηνοθέτες της πατρίδας του και όχι μόνο.

Θα βρείτε Ελληνικό υπότιτλο σε δική μου μετάφραση ΕΔΩ

Η βαθμολογία μου: 9/10

THE DARK PAST (Σκοτεινό παρελθόν)

1948  ΗΠΑ
Είδος  Ψυχολογικό θρίλλερ

Σκηνοθεσία         Ρούντολφ Ματέ (1898-1964)
Σενάριο               Μάλβιν Γουόλτ, Όσκαρ Σολ, Φίλιπ Μακ Ντόναλντ, Μάικλ Μπλάνφορντ, Άλμπερτ Ντάφι (Μεταφορά του θεατρικού έργου "Blind Alley" του Τζέιμς Γουόργουικ του 1935)

Παίζουν               Γουίλιαμ Χόλντεν, Λι Κομπ, Νίνα Φας

Υπόθεση              Ένας αδίστακτος ψυχοπαθής δολοφόνος δραπετεύει από τη φυλακή και με βοηθούς τα σκληρά μέλη της συμμορίας του, κρατά ομήρους την οικογένεια ενός ψυχιάτρου σε ένα απόμακρο εξοχικό δίπλα στη λίμνη.

Ο ψυχίατρος Δρ Κόλινς σκοπεύει να περάσει με την οικογένειά του και μερικούς φίλους, ένα ήρεμο Σαββατοκύριακο στο εξοχικό του δίπλα στη λίμνη. Τα σχέδιά του όμως θα ανατραπούν όταν μία σκληρή συμμορία με αρχηγό έναν ψυχοπαθή δραπέτη θα ορμήξουν στο σπίτι και θα τους κρατήσουν όλους ομήρους περιμένοντας το μεταφορικό μέσον της διαφυγής τους.

Στο χρονικό διάστημα που θα μεσολαβήσει, ο ψυχίατρος, κάνοντας χρήση των επιστημονικών του γνώσεων, θα προσπαθήσει να χειριστεί τον εγκληματία με διπλό στόχο: Να γλυτώσει τα χειρότερα, αλλά και παράλληλα να βοηθήσει τον δραπέτη ο οποίος υποφέρει από έναν φρικτό εφιάλτη που εδράζεται σε απωθημένα της παιδικής του ηλικίας.

Κοινότυπη σκηνοθεσία (με κάποιες φωτεινές στιγμές), περιορισμένη αγωνία, επιφανειακός κοινωνικός σχολιασμός και απλοϊκή θεώρηση της ψυχοθεραπείας σε αυτό το θριλλεράκι του Ρούντολφ Ματέ από τον οποίο έχουμε δει πολύ καλύτερα πράγματα. Παρ' όλα αυτά η ταινία βλέπεται ευχάριστα κυρίως λόγω των καλών ερμηνειών των δύο βασικών πρωταγωνιστών.
Η ταινία είναι remake του Blind Alley (1939) του Τσαρλς Βίντορ.

Θα βρείτε Ελληνικό υπότιτλο σε δική μου μετάφραση ΕΔΩ

Η βαθμολογία μου: 7/10

LADIES THEY TALK ABOUT

1933  ΗΠΑ
Είδος   Δραμεντί (Pre-code Hollywood Κείμενο Νο 1)

Σκηνοθεσία         Γουίλιαμ Κέιλι (1889-1984) και Χάουαρντ Μπρίθερτον (1890-1969)
Σενάριο               Μπράουν Χολμς, Γουίλαμ Μακ Γκραθ, Σίντνι Σάδερλαντ (Μεταφορά του θεατρικού "Women in prison" των Ντόροθι Μακ Κέι και Κάρλτον Μάιλς)

Παίζουν               Μπάρμπαρα Στάνγουικ, Πρέστον Φόστερ, Λίλιαν Ροθ

Υπόθεση               Η πανέμορφη Ναν Τέιλορ, μέλος συμμορίας ληστών, θα οδηγηθεί στη φυλακή όπου, αντί να περιμένει την αποφυλάκισή της, θα μπλέξει ακόμη χειρότερα.

 

Η Ναν Τέιλορ, ντόμπρα, κυνική και ατρόμητη, αφού πέρασε μια περίοδο της παιδικής της ζωής στο αναμορφωτήριο, όπου φυσικά δεν αναμορφώθηκε, συνεχίζει απτόητη την εγκληματική της δράση και μοιραία καταλήγει και πάλι στη φυλακή. Παρά την σχετικά μικρή της ποινή, δεν καταφέρνει να μείνει μακρυά από τους μπελάδες και μπλέκεται σε νέα περιπέτεια με κίνδυνο να παραταθεί η φυλάκισή της και μάλιστα με δυσμενέστερους όρους.

Παράλληλα και όσο η Ναν βρίσκεται φυλακισμένη, ένας θρησκευτικός/πολιτικός ηγέτης ο οποίος προωθεί την ατζέντα της πάταξης του εγκλήματος, όντας βαθειά ερωτευμένος μαζί της, προσπαθεί με τον τρόπο του να την σώσει, αλλά η όμορφη λησταρχίνα διατηρεί την προκατάληψή της απέναντι στον "ίσιο δρόμο" και αρνείται πεισματικά ακόμη και να τον δει.

Όλα καταλήγουν στο κλασικό ερώτημα: "Μπορεί ο έρωτας πραγματικά να νικήσει;"

Παρά τις αδυναμίες της και χωρίς να έχει να επιδείξει ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία, η ταινία βλέπεται ευχάριστα κυρίως λόγω του σφιχτού της ρυθμού, της γοητευτικής εποχής των '30 και της εξαιρετικής ερμηνείας της Μπάρμπαρα Στάνγουικ.

Ντόροθι Μακ Κέι

Πρόκειται για μεταφορά του θεατρικού έργου "Women in prison" της περιβόητης Ντόροθι Μακ Κέι, η οποία υπήρξε πρωταγωνίστρια ενός από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα του Χόλιγουντ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 1-3 χρόνια όταν ο φίλος της σκότωσε τον σύζυγό της και η ίδια δεν κατάφερε να αποδείξει την αθωότητά της. Αντιθέτως, είχε το απύθμενο θράσος να δηλώσει από το εδώλιο της κατηγορουμένης: "Οι συμβατικοί κοινωνικοί κανόνες δεν είναι απαραίτητοι στον κόσμο του Χόλιγουντ γιατί είμαστε πιο σοφιστικέ άνθρωποι".

Η εμπειρία της στη φυλακή, της ενέπνευσε το θεατρικό έργο το οποίο έκανε μεγάλη αίσθηση και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο ακόμη μία φορά το 1942 με τον τίτλο "Lady gangster".

Θα βρείτε Ελληνικό υπότιτλο σε δική μου μετάφραση ΕΔΩ

Η βαθμολογια μου : 7/10

I AM CUBA (Είμαι η Κούβα)

1964  Ρωσία Κούβα
Είδος  Πολιτική (Σοσιαλιστικός ρεαλισμός)
Πρωτότυπος τίτλος: Ya Kuba/Soy Cuba

Σκηνοθεσία          Μιχαήλ Καλατόζοφ (1903-1973)
Σενάριο                Ενρίκε Πινέδα Μπαρνέτ, Γιεβγιένι Γιεβτουσένκο
Φωτογραφία        Σεργκέι Ουρουσέβσκι

Παίζουν               Λους Μαρία Κογιάσο, Σέρχιο Κοριέρι, Σαλβαδόρ Γουντ

Υπόθεση              Μέσα από τέσσερις απλές ιστορίες ξετυλίγεται η πορεία του Κουβανικού λαού προς την ανατροπή του δικτάτορα Μπατίστα και την επανάσταση του 1959.

Η πανέμορφη Μαρία ζει μέσα στη φρίκη αφού για να επιβιώσει
αναγκάζεται να εκπορνεύεται σε πλούσιους Αμερικάνους.
Η στάση της είναι παθητική και τα όνειρά της
πνίγονται μέσα στα λασπόνερα της άθλιας γειτονιάς της.

Ο ηλικιωμένος αγρότης Πέδρο χηρεύει και αναγκάζεται
να υποθηκεύσει το σπίτι και τη γη του για να μεγαλώσει
τα παιδιά του καλλιεργώντας ζαχαροκάλαμα.
Όταν χάνει τα πάντα, θα εξεγερθεί
και θα αντιδράσει αυτοκαταστροφικά.

Ο Ενρίκε είναι ένας οργισμένος  πολιτικοποιημένος
φοιτητής που αναζητά τον ιδανικό τρόπο πάλης
για την ανατροπή της δικτατορίας.
Παραπέει μεταξύ της οργανωμένης πάλης και του πολιτικού
ακτιβισμού μέχρι που τα γεγονότα του δείχνουν το σωστό δρόμο.

Ο Μαριάνο είναι ένας πάμπτωχος αγρότης
που σκύβει το κεφάλι γιατί θέλει να ζήσει ειρηνικά.
Όταν όμως αυτός και η οικογένειά του δέχονται επίθεση,
θα αφυπνιστεί και θα πάρει το όπλο του
συμμετέχοντας στην επανάσταση.

Πριν την επανάσταση του 1959, η Κούβα ζούσε σε καθεστώς στυγνής δικτατορίας υπό τον αιμοσταγή Αμερικανοκίνητο στρατηγό Φουλχένσιο Μπατίστα, ο Κουβανικός λαός λιμοκτονούσε και η Αβάνα ήταν το κοντινό πορνείο των Αμερικανών οι οποίοι συνέρρεαν κατά μυριάδες για σεξουαλικό τουρισμό και γλέντι με ελάχιστα δολάρια εκμεταλλευόμενοι την μαύρη φτώχια που έδερνε τον Κουβανικό λαό.
Τη χρονιά που γυρίστηκε η ταινία, (πέντε χρόνια μετά την επικράτηση της επαναστατικής σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Φιντέλ Κάστρο), η Κούβα ήδη βρισκόταν σε στενό κλοιό απειλούμενη από τις ΗΠΑ οι οποίες είχαν διακόψει διπλωματικές σχέσεις και είχαν επιβάλει εμπορικό εμπάργκο. Οι Κουβανοί, θέλοντας να φτιάξουν μία ταινία-ύμνο της νικηφόρας τους επανάστασης, στράφηκαν προς τον μοναδικό ιδεολογικό τους υποστηρικτή, τη Σοβιετική Ένωση.

Το έργο ανατέθηκε στον Μιχαήλ Καλατόζοφ ο οποίος χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα πρωτοπορειακές τεχνικές σκηνοθεσίας (τεράστια μονοπλάνα, ατελείωτα τράβελινγκ, πλονζέ και κοντρ πλονζέ, φίλτρα μεγάλου κοντράστ κ.λ.π.), κατάφερε να μετατοπίσει το κέντρο βάρους του εγχειρήματος από την στεγνή προπαγάνδα (την οποία έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορούσε να αποφύγει), σε μία κινηματογραφική πανδαιδία αριστουργηματικών εικόνων με υπέροχα μουσικά ιντερλούδια, χάρμα ώτων και οφθαλμών που, παρά την (για ευνόητους λόγους) ευαλωτότητά της απέναντι στην κριτική, κάθε σινεφίλ θα απολαύσει.

Η σεκάνς του μπαρ στην πρώτη ιστορία, είναι (κατά την ταπεινή μου γνώμη) μέσα τις 10 καλύτερες όλων των εποχών.

Θα βρείτε Ελληνικό υπότιτλο σε δική μου μετάφραση ΕΔΩ

Η βαθμολογία μου : 10/10

SAMURAI WOLF II (Οργισμένος Λύκος 2: Κολασμένο καθήκον)

1967  Ιαπωνία
Είδος  Περιπέτεια εποχής σαμουράι
Πρωτότυπος τίτλος: Kiba okaminosuke: jigoku giri

Σκηνοθεσία        Χιντέο Γκόσα ((1929-1992)
Σενάριο              Νοριμπούμι Σουζούκι, Κέι Τασάκα, Κιγιόκο Όνο (Βασισμένο σε μία ιδέα του Χιντέο Γκόσα)

Παίζουν             Ισάο Νατσουγιάγκι, Ισίρο Νακατάνι, Μπιμ Αμάτσου

Υπόθεση            Ο άνεργος σαμουράι (ρόνιν) με το παρατσούκλι "Οργισμένος Λύκος" μπλέκεται σε μία ακόμη αιματηρή περιπέτεια, όταν ο δρόμος του διασταυρώνεται με ένα κονβόι μεταφοράς καταδίκων.

Ο Οργισμένος Λύκος, ο περιπλανόμενος σαμουράι που γνωρίσαμε στην προηγούμενη ταινία του Χιντέο Γκόσα "Samurai Wolf (1966)", συναντιέται τυχαία με τους φρουρούς του δικαστή που μεταφέρουν κατάδικους στον τόπο εκτέλεσής τους. Ο ένας από τους κατάδικους, ένας σαμουράι-δολοφόνος, έχει τρομερή ομοιότητα με τον από πολλά χρόνια νεκρό πατέρα του Λύκου, πράγμα που κάνει τον συναισθηματικό σαμουράι να ακολουθήσει την πομπή και έτσι να εμπλακεί σε μία ακόμη ιστορία συνομωσίας και αδικίας που ο κώδικας αξιών του δεν του επιτρέπει να προσπεράσει.
Με το σπαθί του και το ψαλίδι του, θα πορευθεί σε αυτή τη νέα περιπέτεια, θα πολεμήσει σκληρά, θα αποδώσει δικαιοσύνη σκοτώνοντας καμιά 300ριά, θα ερωτευτεί, θα πονέσει και τελικά, θα βγει νικητής συνεχίζοντας το μοναχικό του δρόμο, αφού, όπως είναι φανερό, η μοναξιά είναι το πεπρωμένο του.

Στη δεύτερη και τελευταία ιστορία του Λύκου, μαθαίνουμε οτι ο πατέρας του (ρόνιν κι εκείνος) τον μεγάλωσε ασκώντας την ευτελή πρακτική "ντότζο γιαμπούρι". Πήγαινε δηλαδή στις σχολές πολεμικών τεχνών, προκαλούσε τους μαθητές και τους δασκάλους σε αληθινές ξιφομαχίες, τους εξευτέλιζε γιατί ήταν σπουδαίος ξιφομάχος και δεν έφευγε αν δεν τον πλήρωναν. Αυτούς τους ρόνιν, οι ιδιοκτήτες των σχολών τους μισούσαν και προσπαθούσαν να τους σκοτώσουν συνήθως επικηρύσσοντάς τους.

Η τεχνική της σχολής μου είναι η καλύτερη!

Για άλλη μιά φορά ο Χιντέο Γκόσα με την ευφάνταση σκηνοθετική ματιά του, παρακολουθεί τον (κατά κυριολεξία) ήρωά του, στην αδιάκοπη περιπλάνησή του μέσα στην Γιαπωνέζικη έρημο, χρησιμοποιώντας τα ίδια κινηματογραφικά στοιχεία της προηγούμενης ταινίας (στοπ-καρέ, ζουμ-ιν, ζουμ-άουτ, κ.λ.π.), την ίδια έξοχη μουσική υπόκρουση του Τοσιάκι Τσουσίμα, την επιβλητική ασπρόμαυρη φωτογραφία του Σαντάτζι Γιοσίντα και βέβαια τον ακαταμάχητο Ισάο Νατσουγιάγκι ο οποίος με τον ρόλο του Λύκου ξεκίνησε τη μακρά επιτυχημένη καριέρα του.

Σκληρές μάχες, πολεμικές κραυγές, βράχια που ποτίζονται με αίμα, προδοσίες, εκβιασμοί, έρωτες και μάτια που γυαλίζουν από τον πυρετό... του χρυσού. Απ' όλα έχει αυτή η διασκεδαστικότατη τσαμπάρα (Ταινία με ξιφομαχίες) και την συνιστώ ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του είδους.

Θα βρείτε Ελληνικό υπότιτλο σε δική μου μετάφραση ΕΔΩ

Η βαθμολογία μου: 9/10

SAMURAI WOLF (Οργισμένος Λύκος)

1966  Ιαπωνία
Είδος  Περιπέτεια εποχής σαμουράι
Πρωτότυπος τίτλος: Kiba Okaminosuke

Σκηνοθεσία       Χιντέο Γκόσα (1929-1992)
Σενάριο             Κέι Τασάκα (Βασισμένο σε μία ιδέα του Χιντέο Γκόσα)

Παίζουν            Ισάο Νατσουγιάγκι, Ριοέι Ουσίντα, Τζούνκο Μιγιατζόνο

Υπόθεση           Ένας περιπλανώμενος σαμουράι (ρόνιν) φθάνει στο χωριό Αράι και εμπλέκεται στην αιματηρή διαμάχη μεταξύ δύο ιδιοκτητών ταχυδρομείου.

Ο Οργισμένος Λύκος (Κίμπα Οκαμινοσούκε) είναι ένας δεξιοτέχνης του σπαθιού ο οποίος περιπλανιέται στη χώρα του αναζητώντας δουλειά. Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των άνεργων σαμουράι, δεν έχει γίνει πληρωμένος δολοφόνος, αλλά, παρά την φτώχεια του, προσπαθεί να βρει οποιονδήποτε έντιμο τρόπο για να επιβιώσει.

Σε μία από τις περιπλανήσεις του, φτάνει στο χωριό Αράι το οποίο είναι ταχυδρομικός σταθμός για να ξεκουράζονται και να αλλάζουν άλογα οι ταχυδρομικοί υπάλληλοι. Στο μικρό χωριό υπάρχουν δύο ταχυδρομεία. Το ένα ανήκει στην ευγενική τυφλή χήρα Τσισέ και το άλλο στον αηδιαστικό πανκάκιστο αξιωματούχο Νιζαεμόν, ο οποίος έχει αναλάβει την μεταφορά της αλληλογραφίας του Σογκούν.

Ο Νιζαεμόν θέλει διακαώς να διώξει την τυφλή χήρα και να αναλάβει το ταχυδρομείο της για να έχει το μονοπώλιο και να ανεβάσει τις τιμές προς όφελός του. Για το σκοπό αυτό σκηνοθετεί μία συνομωσία εναντίον της Τσισέ, αλλά το βδελυρό του σχέδιο σκοντάφτει σε ένα μεγάλο εμπόδιο: Τον, πάντα με την πλευρά του καλού και του δίκιου, Οργισμένο Λύκο.

Καταιγιστική δράση, απίθανοι χαρακτήρες, άλογα, άμαξες, άγριοι και αδίστακτοι σαμουράι-φονιάδες, αντιζηλίες, συνομωσίες, σκληρές μάχες, άφθονο αίμα, μεγάλοι έρωτες και μία γυναίκα που ζητά εκδίκηση. Αυτός είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ο σκηνοθέτης έφτιαξε την πρώτη περιπέτεια του ηθικού και έντιμου σαμουράι που αυτοαποκαλείται Οργισμένος Λύκος. Ένα χρόνο αργότερα ακολούθησε το "Samurai Wolf II (1967)", η δεύτερη και δυστυχώς τελευταία περιπέτεια του Λύκου.

Ο ταλαντούχος Χιντέο Γκόσα, σκηνοθετεί με ανάλαφρη διάθεση τις περιπέτειες του Λύκου, με όμορφα λοξά πλάνα, πολλά στοπ-καρέ, εξαιρετική φωτογραφία, μπόλικη δόση χιούμορ, άριστη μουσική επένδυση και καταπληκτική αναπαράσταση εποχής και φτιάχνει μία καλογυρισμένη εντυπωσιακή και άκρως διασκεδαστική τσαμπάρα (ταινία με ξιφομαχίες), που θυμίζει έντονα σπαγγέτι γουέστερν.

Ο Ισάο Νατσουγιάγκι ερμηνεύει άψογα τον ατρόμητο αλλά συναισθηματικό σαμουράι ο οποίος δεν ορρωδεί μπροστά στην εξουσία, δεν σκοτώνει παρά μόνον αμυνόμενος, διατηρεί στο ακέραιο τις αρχές του και πολεμά το άδικο από όπου κι αν προέρχεται.

Θα βρείτε Ελληνικό υπότιτλο σε δική μου μετάφραση ΕΔΩ

Η βαθμολογία μου: 9/10

WOMAN IN HIDING (Η ζωή μου κινδυνεύει)

1950  ΗΠΑ
Είδος  Μελοδραματικό θρίλλερ αγωνίας

Σκηνοθεσία          Μάικλ Γκόρντον (1909-1993)
Σενάριο                Όσκαρ Σολ, Ρόι Χάγκινς (Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Τζέιμς Γουέμπ "Fugitive from terror")

Παίζουν               Άιντα Λουπίνο, Στίβεν ΜακΝάλι, Χάουαρντ Νταφ

Υπόθεση              Η Ντέμπορα Τσάντλερ (!), ερωτευμένη με τον διευθυντή του εργοστασίου του πατέρα της, υπακούει στη θέληση του μπαμπά, διαλύει τη σχέση της και αποφασίζει να φύγει για τη Νέα Υόρκη. Όμως η ζωή έχει άλλα σχέδια γι' αυτήν και το ταξίδι αυτό δεν θα γίνει ποτέ.

Η νεαρή και όμορφη Ντέμπορα, έχει πάρει με βαριά καρδιά την απόφαση να φύγει από τη Νότια Καρολίνα και να ζήσει για ένα διάστημα στη Νέα Υόρκη, μόνο και μόνο για να κάνει το χατήρι του ηλικιωμένου εργοστασιάρχη πατέρα της ο οποίος θεωρεί τον διευθυντή του καλό στη δουλειά αλλά ακατάλληλο για σύζυγο της κόρης του. Μιά κακιά στιγμή όμως στο παρά πέντε του ταξιδιού, θα ανατρέψει τα σχέδιά του και η κόρη του θα βρεθεί στην αγκαλιά του αγαπημένου της, θα τον παντρευτεί και θα γίνει πρωταγωνίστρια ενός ανηλεούς ανθρωποκυνηγητού.

Ο Μάικλ Γκόρντον ξεκινά την ταινία του πολύ δυνατά με αφήγηση που παραπέμπει σε νουάρ, φόρμα που εγκαταλείπει όμως μετά το πρώτο πεντάλεπτο, υιοθετώντας το ύφος του θρίλλερ και "διανθίζοντάς το" με έντονες μελοδραματικές στιγμές. Ως θρίλλερ πλέον και παρά την καταφανή του κοινοτυπία (το "γυναίκα σε κίνδυνο" ήταν πολύ της μόδας την εποχή εκείνη στο Αμερικάνικο σινεμά), βλέπεται πολύ ευχάριστα λόγω της κλιμακούμενης έντασης και αγωνίας που προκαλεί στο θεατή, λόγω της πάντα όμορφης ατμόσφαιρας της δεκαετίας του 1950 και βέβαια, λόγω της υπέροχης παρουσίας της Ίντα Λουπίνο που παρά τις ατυχείς σκηνοθετικές οδηγίες (υποψιάζεσαι τους πάντες-φοβάσαι τα πάντα-και το δείχνεις!) καταφέρνει να φτιάξει μιά εξαιρετική εικόνα της ευάλωτης αλλά επιβιωτικής γυναίκας και να γεμίσει απολαυστικά την οθόνη.

Θα βρείτε πολύ καλό Ελληνικό υπότιτλο ΕΔΩ

Η βαθμολογία μου: 7/10

FEAR IN THE NIGHT (Τρόμος μέσα στη νύχτα)

1972  Αγγλία
Είδος  Ψυχολογικό θρίλλερ

Σκηνοθεσία       Τζίμι Σάνγκστερ (1927-2011)
Σενάριο             Τζίμι Σάνγκστερ, Μάικλ Σάισον

Παίζουν             Τζούντι Γκίσον, Ραλφ Μπέιτς, Τζόαν Κόλινς, Πίτερ Κάσινγκ

Υπόθεση            Μία νεαρή κοπέλα, παντρεύεται τον εκλεκτό της καρδιάς της και πηγαίνει να εγκατασταθεί μαζί του στην επαρχία όπου εκείνος εργάζεται ως καθηγητής. Το νέο ξεκίνημα στη ζωή της όμως, φαίνεται να σκιάζεται από το βεβαρυμένο ψυχιατρικό της ιστορικό.

Τρελαίνομαι για κόμπους.

Η γλυκιά ευάλωτη Πέγκι, έχοντας περάσει ένα διάστημα σε ψυχιατρική κλινική μετά από βαρύ νευρικό κλονισμό, γνωρίζει τον νεαρό καθηγητή Ρόμπερτ Χέλερ, τον παντρεύεται και τον ακολουθεί με μεγάλη προθυμία στο επαρχιακό σχολείο όπου εκείνος εργάζεται. Το επιβλητικό κτήριο του σχολείου, το κουκλίστικο σπιτάκι όπου θα εγκατασταθεί το νεόνυμφο ζευγάρι, η πανέμορφη εξοχή και ο ευγενικός σύζυγος είναι για την Πέγκι το διαβατήριο για να κάνει μία νέα αρχή, αφήνοντας πίσω το επώδυνο παρελθόν. Πολύ σύντομα όμως, η παραμυθένια ζωή που ονειρεύτηκε μετατρέπεται σε εφιάλτη καθώς τα παλιά φαντάσματα δεν λένε να την αφήσουν σε ησυχία και εκείνη είναι πολύ αδύναμη και πολύ τρομαγμένη για να τα αντιμετωπίσει.

Η τρίτη και τελευταία σκηνοθετική δουλειά του πολυγραφότατου σεναριογράφου Τζίμι Σάνγκστερ, είναι ένα καλοστημένο ατμοσφαιρικό θρίλλερ με άριστη επιλογή ηθοποιών, πανέμορφη φωτογραφία, εξαιρετικά κάδρα και πρωτοποριακή σκηνοθεσία που κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή, χρησιμοποιώντας τον τρόμο για να αποδομήσει βάρβαρα το μικροαστικό κοριτσίστικο όνειρο του γλυκού πρίγκηπα/προστάτη που θα μετατρέψει την άχαρη μοναχική απειλητική ζωή σε ένα φωτεινό ευτυχισμένο παραμύθι, που κάθε αγνή κοπέλα αξίζει να ζήσει. Ήδη από τους τίτλους αρχής, η ταινία προϊδεάζει τον θεατή για το εικονοκλαστικό της πνεύμα και την σαφή της πρόθεση να ανατρέψει τα κοινωνικά κλισέ της εποχής πράγμα που κατά την άποψή μου το καταφέρνει περίφημα παρά την κεντρική σεναριακή της κοινοτυπία.

Θα βρείτε Ελληνικό υπότιτλο σε δική μου μετάφραση ΕΔΩ

Η βαθμολογία μου: 9/10

THE PLAGUE OF THE ZOMBIES (Η μεγάλη νύχτα του τρόμου)

1966  Αγγλία
Είδος  Τρόμου  (Κείμενο 3)

Σκηνοθεσία       Τζον Γκίλινγκ (1912-1984)
Σενάριο             Πίτερ Μπράιαν

Παίζουν             Αντρέ Μορέλ, Νταϊάν Κλερ, Μπρουκ Γουίλιαμς, Ζακλίν Πιρς, Τζον Κάρσον

Υπόθεση             Σε ένα χωριουδάκι της Κορνουάλης του 1860, πέφτει μία άγνωστη θανατηφόρα επιδημία την οποία ο τοπικός γιατρός αδυνατεί να αντιμετωπίσει.

Ο νεαρός γιατρός, παρ' όλο που είναι καλός επιστήμονας, μην μπορώντας να καταλάβει τί προκαλεί την επιδημία και το θανατικό που έχει χτυπήσει το χωριό, απευθύνεται στον καθηγητή του από το πανεπιστήμιο ζητώντας του την συμβουλή του. Ο ηλικιωμένος καθηγητής αποφασίζει να πάει ο ίδιος επί τόπου για να βοηθήσει τον πιό αγαπημένο του μαθητή. Με την άφιξή του όμως, αντιλαμβάνεται οτι η υπόθεση εκτός από ιδιαίτερα δύσκολη είναι και άκρως μυστηριώδης. Όσο δε οι ημέρες περνούν, η κατάσταση επιδεινώνεται και το μυστήριο γίνεται ολοένα και πιό βαθύ.

Ο Βρετανός Τζον Γκίλινγκ, καταφέρνει να δημιουργήσει μία όμορφη ατμοσφαιρική ταινία τρόμου με καλές ερμηνείες που, παρά τον χαμηλό της προϋπολογισμό, υπηρετεί εξαιρετικά τον σκοπό της προκαλώντας αισθήματα μακάρβιας ανατριχίλας αλλά λιγοστού τρόμου στο σημερινό κοινό που έχει δει στην μεγάλη οθόνη τα σημεία και τα τέρατα.

Όπως όλες οι ταινίες ζόμπι που προηγήθηκαν του Τζορτζ Ρομέρο, η ζομπιοποίηση είναι αποτέλεσμα Βουντού και τα θύματα αναπαύονται εν ειρήνη μετά την καταστροφή του δημιουργού τους. Παρά τα κλισέ της όμως, "η μεγάλη νύχτα του τρόμου" διαθέτει αρκετές πρωτότυπες ιδέες, όπως για παράδειγμα η ταύτιση του κακού με το Μεσαιωνικό κατάλοιπο του γαιοκτήμονα-αφέντη (Squire), δημιουργώντας έτσι το πρώτο (και μέχρι στιγμής τελευταίο) ζόμπι-προλετάριο. Εξ' ίσου πρωτότυπη είναι η σκηνή στο νεκροταφείο όπου λαμβάνει χώρα το πρώτο μαζικό ξύπνημα των νεκρών.

Για τους φίλους του είδους είναι μία πολύ διασκεδαστική επιλογή.

Η βαθμολογία μου : 8/10

ANOTHER MAN'S POISON (Η νύχτα του εγκλήματος)

1951  Αγγλία
Είδος  Δραματικό Θρίλλερ

Σκηνοθεσία         Ίρβινγκ Ράπερ (1898-1999)
Σενάριο                Βαλ Γκεστ (Μεταφορά του θεατρικού έργου Deadlock του Λέσλι Σαντς)

Παίζουν               Μπέτι Ντέιβις, Γκάρι Μέριλ, Έμλιν Γουίλιαμς, Άντονι Στιλ, Μπάρμπαρα Μάρεϊ

Υπόθεση               Μία συγγραφέας μυθιστορημάτων μυστηρίου που ζει σε ένα απομονωμένο σπίτι στην Αγγλία, δέχεται την επίσκεψη ενός άγνωστου άνδρα που την ενημερώνει για τον χαμένο από χρόνια σύζυγό της.

Η Τζάνετ Φρόμπισερ επιτυχημένη συγγραφέας, βρίσκεται σε διάσταση με τον σύζυγό της τα τελευταία τρία χρόνια. Ζει μοναχικά σε ένα σπίτι με μοναδική της συντροφιά το αγαπημένο της άλογο στο οποίο προσφέρει όλα τα αποθέματα αγάπης που διαθέτει (αν και δεν διαθέτει και πολλά). Έξυπνη, γοητευτική και αδίστακτη, χρησιμοποιεί τους λιγοστούς ανθρώπους γύρω της και ικανοποιείται μόνο από τη δουλειά της και από τις μακρυνές βόλτες με το πανέμορφο άλογό της που ονομάζει Fury (Οργή).

Την ήσυχη ζωή της, θα διαταράξει ένας άγνωστος που την επισκέπτεται ξαφνικά φέρνοντάς της νέα από τον σύζυγό της και ανατρέποντας τα καλοστημένα της σχέδια.

Αξιοπρεπής σκηνοθεσία και φωτογραφία που αξιοποιούν πολύ καλά το πανέμορφο σπίτι και τις σκοτεινές γωνιές του αλλά και καταφέρνουν να μεταδώσουν το αίσθημα απομόνωσης που απαιτεί η ιστορία. Χωρίς να έχει κάτι συγκλονιστικό να επιδείξει και παρά τις αδυναμίες της, η ταινία είναι αρκετά διασκεδαστική με τη θεατρική της δομή, τις ανατροπές της, τους έξυπνους διαλόγους αλλά και την κλασσική ερμηνεία της Μπέτι Ντέιβις. Όσο για το υπόλοιπο καστ, η μετριότητα νομίζω οτι είναι κολακευτική λέξη.

Ο τίτλος είναι από την παροιμία "One man's meat, is another man's poison" που θεωρώ οτι αντιστοιχεί στη δική μας, "περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα".

Η βαθμολογία μου: 7/10