Dr STRANGELOVE OR HOW I LEARNED TO STOP WORRYING AND LOVE THE BOMB (SOS Πεντάγωνο καλεί Μόσχα)

1964  ΗΠΑ Αγγλία
Είδος   Αντιπολεμική σάτιρα

Σκηνοθεσία    Στάνλεϊ Κούμπρικ (1928-1999)
Σενάριο           Στάνλεϊ Κούμπρικ, Πίτερ Τζορτζ και Τέρι Σάουθερν (Βασισμένο στο διήγημα του Πίτερ Τζορτζ "Two Hours to Doom")

Παίζουν          Πίτερ Σέλερς (σε τριπλό ρόλο), Στέρλινγκ Χάιντεν, Τζορτζ Σκοτ

Υπόθεση          Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου ο διοικητής μιας Αμερικανικής αεροπορικής βάσης, παρανοεί με την ιδέα του κομμουνιστικού κινδύνου και στέλνει πλήθος αεροπλάνων να βομβαρδίσουν την Σοβιετική Ένωση με πυρηνικές βόμβες.

Με όχημα την αντικομμουνιστική υστερία που είχε καταλάβει την Αμερική κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου και μόλις δύο χρόνια μετά την κρίση του κόλπου των χοίρων, ο Κούμπρικ κάνει μια τρελή αντιπολεμική και αντιφασιστική σάτιρα γεμάτη σαρκαστικά σχόλια και ταπεινωτικές αναφορές για τους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες του πλανήτη.

Χρησιμοποιώντας το ευπροσάρμοστο ταλέντο του Πίτερ Σέλερς, του αποσπά με μεγάλη επιτυχία τρεις διαμετρικά αντίθετους ρόλους: Του Βρετανού αξιωματικού της RAF, του προέδρου των ΗΠΑ και τέλος του ανάπηρου Γερμανού πρώην Ναζί ειδήμονα στον πυρηνικό πόλεμο. Γερμανός και σε αναπηρικό καροτσάκι και φασίστας. Σαν να βλέπεις τον Σόιμπλε.

Τίποτα δεν ξεφεύγει από την περιπαιχτική ματιά του σκηνοθέτη: Ο πιλότος του βομβαρδιστικού φοράει καουμπόικο καπέλο, στην αεροπορική βάση υπάρχει παντού μια επιγραφή που γράφει "η ειρήνη είναι το επάγγελμά μας", ο στρατιωτικός διστάζει να πυροβολήσει το μηχάνημα της coca-cola και πολλά άλλα.

Η ατάκα που ο πρόεδρος των ΗΠΑ λέει στον Ρώσο ομόλογό του στο τηλέφωνο "Χελόου Ντιμίτρι" είναι ιστορική.
Η ταινία έχει επιλεγεί ως πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική προς διατήρηση, στην ταινιοθήκη του Αμερικανικού Κονγκρέσου.

http://en.wikipedia.org/wiki/National_Film_Registry

Η βαθμολογία μου : 10/10

THE COLLECTOR (Ο συλλέκτης)

1965  ΗΠΑ
Είδος   Ψυχολογικό θρίλλερ

Σκηνοθεσία    Γουίλιαμ Γουάιλερ (1902-1981)
Σενάριο          Στάνλεϊ Μαν και Τζον Κον (Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Τζον Φόουλς του 1963)

Παίζουν          Τέρενς Σταμπ, Σαμάνθα Έγκαρ

Υπόθεση          Ένας μοναχικός νέος άνδρας, φανατικός συλλέκτης πεταλούδων, απαγάγει μια νεαρή όμορφη φοιτήτρια και την κρατά φυλακισμένη στο κελλάρι της απομονωμένης κατοικίας του στα περίχωρα του Λονδίνου.

 

Μέσα σε ένα ανήλιαγο πέτρινο κελλάρι, ο ψυχολογικά διαταραγμένος άνδρας, αμήχανος, με παγωμένο βλέμμα και βαρύ σύμπλεγμα κατωτερότητας, αγωνίζεται να πείσει την κοπέλα που απήγαγε να τον ερωτευτεί. Από την πλευρά της η νεαρή φοιτήτρια παλεύει να προσαρμοστεί, να τον ποδηγετήσει και να κερδίσει την ελευθερία της. Και οι δυό χρησιμοποιούν όλα τα μέσα που διαθέτουν για να πετύχουν το σκοπό τους.

Ενδιαφέρουσα μεταφορά του πρώτου μυθιστορήματος του Άγγλου συγγραφέα Τζον Φόουλς, με καλή σκηνοθεσία και φωτογραφία αλλά και εξαιρετικές ερμηνείες που χάρισαν στους πρωταγωνιστές βραβεία πρώτου ρόλου στις Κάννες. Ο Γουίλιαμ Γουάιλερ, θεωρώντας ως κεντρικό πυρήνα της ιστορίας την αμηχανία και τη σεξουαλική ένταση, επέλεξε τους δύο ηθοποιούς γνωρίζοντας οτι η Σαμάνθα Έγκαρ είχε απορρίψει τον Τέρενς Σταμπ που ήταν ερωτευμένος μαζί της από την εποχή που σπούδαζαν μαζί. Όπως ήταν αναμενόμενο υπήρχε μεταξύ του ζευγαριού κάποια εκκρεμότητα και άφθονη ένταση που σαφώς επηρρέασε τις ερμηνείες τους.

Αν και δεν είναι από τις καλύτερες στιγμές του Γουάιλερ, οι απολαυστικές ερμηνείες, η εσωτερικότητα της σκηνοθεσίας, αλλά και η ενδιαφέρουσα ιστορία, κάνουν την ταινία άξια θέασης.

Η βαθμολογία μου  : 8/10

DARK CITY (Σκοτεινή πόλη)

1998  ΗΠΑ Αυστραλία
Είδος   Επιστημονικής φαντασίας

Σκηνοθεσία      Άλεξ Πρόγιας
Σενάριο             Άλεξ Πρόγιας, Ντέιβιντ Γκόγερ και Λεμ Ντομπς

Παίζουν           Ρούφους Σέγουελ, Κίφερ Σάδερλαντ, Τζένιφερ Κόνελι, Γουίλιαμ Χαρτ

Υπόθεση           Ένας άνδρας που έχει χάσει εντελώς τη μνήμη του και  κατηγορείται για μια σειρά φόνων, προσπαθεί να βρει την αληθινή του ταυτότητα και να αποδείξει την αθωότητά του. Στην πορεία του θα συναντήσει ανθρωπόμορφα όντα που το μόνο ανθρώπινο που διαθέτουν είναι η μορφή.

Σκοτεινή αλληγορική ταινία που συνδιάζει την επιστημονική φαντασία με την αισθητική του νουάρ. Καφκική σαν το "Brazil" (1985), ευφάνταστη σαν το "The Truman Show" (1998) και το "Matrix" (1999). Περιβάλλον κλειστοφοβικό και απειλητικό, με εχθρούς που οδηγούν τον κόσμο στον ολοκληρωτικό χαμό κοιμίζοντας τους ανθρώπους και κλέβοντας τις μνήμες τους. (Κάτι σαν τα σημερινά Μ.Μ.Ε.) Με πολιτικές αναφορές στον ολοκληρωτισμό και την μαζική απάθεια, ο Αιγυπτοαυστραλός σκηνοθέτης παροτρύνει τον ήρωά του στη γένεση του νέου κόσμου λέγοντάς του: "Ο κόσμος μπορεί να γίνει όπως τον θέλεις, αλλά πρέπει να δράσεις".

Ο Ρούφους Σέγουελ, που τον γνωρίζουμε ως επιθεωρητή Ζεν στην ομώνυμη σειρά του BBC, διαθέτει την εσωτερικότητα που απαιτεί ο ρόλος και ο Κίφερ Σάδερλαντ, καταφέρνει να μεταμορφωθεί σε δύσμορφο Ναζιστοειδή Γερμανό γιατρό με μεγάλη επιτυχία.

Η παραγωγός εταιρεία υποχρέωσε τον Πρόγιας να προσθέσει στην έναρξη μια (άχρηστη κατά τη γνώμη μου) επεξηγηματική διήγηση θεωρώντας την ταινία δυσνόητη.

Η βαθμολογία μου : 8/10

THE CHASE (Η καταδίωξη)

1966 ΗΠΑ
Είδος   Κοινωνικό δράμα

Σκηνοθεσία      Άρθουρ Πεν (1922-2010)
Σενάριο             Λίλιαν Χέλμαν (Βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό του Χόρτον Φουτ)

Παίζουν            Μάρλον Μπράντο, Τζέιν Φόντα, Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Άντζι Ντίκινσον, Ι. Τζ. Μάρσαλ,  Τζέιμς Φοξ, Ρόμπερτ Ντιβάλ.

Υπόθεση            Ένας κατάδικος δραπετεύει από τη φυλακή και επιστρέφει στη γενέτειρά του.

 

Η ταινία διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη του Τέξας τη δεκαετία του 60. Ρατσισμός, κοινωνική ανισότητα, εκμετάλλευση, σάπια υψηλή κοινωνία και ακόμα πιό σάπια μεσαία τάξη, βουτηγμένοι όλοι στο συντηρητισμό, το μικροαστισμό και την υποκρισία. Μια κοινωνία συναισθηματικά νεκρή, κυνική, πικρόχολη, και κανιβαλιστική. Μια κοινωνία γεμάτη ψεύτες, κουτσομπόληδες, μέθυσους,  και νταήδες φασίστες που οπλοφορούν. Όλοι περιμένουν την άφιξη του δραπέτη.

Από την άλλη μεριά, η εργατική τάξη της περιοχής, η κοινωνία των μαύρων και των εισαγόμενων Μεξικανών, πάμφτωχη και καταπιεσμένη, αποστρέφει το βλέμμα από τις "δουλειές" των λευκών από φόβο και απέχθεια.

Όταν η κατάσταση θα βγει εκτός ελέγχου, όλοι θα παίξουν το ρόλο τους.

Άψογη σκηνοθεσία, καλογραμμένο σενάριο με δυνατούς διαλόγους (στο στυλ του Χέμινγουέι) και εξαιρετικές ερμηνείες από τα μεγαλύτερα ονόματα του Χόλιγουντ.

Η βαθμολογία μου  : 10/10

THE ROPE (Η θηλιά)

1948 ΗΠΑ
Είδος   Θρίλλερ αγωνίας

Σκηνοθεσία    Άλφρεντ Χίτσκοκ (1899-1980)
Σενάριο           Άρθουρ Λόρεντς και Μπεν Χεκτ (Μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Πάτρικ Χάμιλτον του 1929)

Παίζουν          Τζον Νταλ, Φάρλι Γκρέιντζερ, Τζέιμς Στιούαρτ, Τζόαν Τσάντλερ

Υπόθεση         Δύο  πολλά υποσχόμενοι νέοι της υψηλής κοινωνίας, εστέτ, υπερόπτες και μισάνθρωποι στραγγαλίζουν τον πρώην συμμαθητή τους, με στόχο να αποδείξουν την πνευματική τους ανωτερότητα διαπράττοντας το "τέλειο έγκλημα".

Η ταινία είναι ένα πολύ πετυχημένο πείραμα μια και ολόκληρη είναι ένα μονοπλάνο που δεν έχει σχεδόν καθόλου μοντάζ. Είναι χωρισμένη σε δεκάλεπτα κομμάτια, όσο δηλαδή διαρκούσε ένα καρουλάκι φιλμ. Η κάμερα κινείται ασταμάτητα και ήρεμα σαν να πλέει, είτε παρακολουθώντας τους ηθοποιούς, είτε αγνοώντας τους και αφήνοντας το σενάριο να τρέξει μέσα από τις συζητήσεις τους. Οι μόνες στιγμές που σταματά αυτή η "πλεύση" είναι όταν τελειώνει το φιλμ οπότε η οθόνη μαυρίζει σε μια πλάτη ή σε κάποιο έπιπλο. Ευρηματικότατη σκηνοθεσία, πολύ ωραίο σενάριο και αποκαθήλωση πολλών αξιών της high society (όπως π.χ. η εκπαίδευση σε σχολεία τύπου Ivy League). Ο πρωταγωνιστής λέει κάποια στιγμή απευθυνόμενος στον καθηγητή του : "Εσείς δεν μας λέγατε πάντα οτι έννοιες όπως το καλό και το κακό, το σωστό ή το λάθος δεν πρέπει να ισχύουν για πνευματικά ανώτερους ανθρώπους;"

Το χαρακτηριστικό της ιστορίας είναι η διαρκώς υπαινισσόμενη ομοφυλοφιλία των δύο πρωταγωνιστών καθώς και η κοινωνική αποδοχή της οποίας τυγχάνει : "Ξυπνήσατε και οι δυό στραβά σήμερα το πρωί." - "Της είπα οτι έχασα το κλειδί μου." κ.λ.π. Ανέκαθεν, όταν ήσουν πλούσιος όλα γίνονταν ανεκτά.

Η τελική σκηνή, είναι πανέμορφη με το λυκόφωτο και την αντανάκλαση των χρωματιστών διαφημίσεων.
Η cameo εμφάνιση του Χίτσκοκ είναι στους τίτλους αρχής, σαν περαστικός στο δρόμο και η σιλουέτα του σε μια νεον επιγραφή έξω από τη τζαμαρία.

Η βαθμολογία μου 10/10

THE OMEGA MAN (Ο άνθρωπος που αντίκρυσε την κόλαση)

1971  ΗΠΑ
Είδος   Τρόμου επιστημονικής φαντασίας (Κείμενο Νο 3)

Σκηνοθεσία        Μπορίς Σαγκάλ (1923-1981)
Σενάριο              Τζον και Τζόις Κόρινγκτον (Από το κλασικό διήγημα του συγγραφέα και σεναριογράφου Ρίτσαρντ Μάθεσον "I am legend" του 1954)

Παίζουν              Τσάρλτον Χέστον, Άντονι Ζέρμπ, Ρόζαλιντ Κας

Υπόθεση              Μάρτιος 1975. Ο κόσμος, όπως τον ξέρουμε, τελειώνει μετά από έναν απόλυτα καταστροφικό βιολογικό πόλεμο. Ο μοναδικός επιζών της πανδημίας που ακολουθεί, προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν άδειο από ανθρώπους κόσμο, γεμάτο όμως με ένα νέο είδος αλμπίνων-ζόμπι που πάσχουν από σοβαρή φωτοφοβία.

Είναι η 2η μεταφορά του βιβλίου που έγινε ταινία 4 φορές και ενέπνευσε τον Ρομέρο να φτιάξει το συγκλονιστικό "Night of the living dead". Προηγήθηκε το "The last man on earth" του 1964 και ακολούθησε το "I am legend" του 2007. Το 2007 έγινε μια ακόμα μεταφορά με τον τίτλο "I am Omega" που δεν είναι καθόλου καλό.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που ενσωματώνει σωρεία κινηματογραφικών ειδών. Είναι επιστημονικής φαντασίας, τρόμου, ρομαντική κομεντί, περιπέτεια, πολιτική αλληγορία με θρησκευτικές αναφορές και ένα διαρκές περιπαικτικό ύφος που φτάνει στο σημείο να κοροϊδεύει ξεκάθαρα τον περίφημο ναρκισσισμό του πρωταγωνιστή.

Ξεχάστε τα ζόμπι που περπατάνε παραπαίοντας βγάζοντας άναρθρες κραυγές. Εδώ πρόκειται για ανθρωπο-ζόμπι που μιλάνε κανονικά, περπατάνε κανονικά και προσπαθούν να οικοδομήσουν τον νέο κόσμο καταστρέφοντας όλα τα τεχνολογικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας γιατί τα θεωρούν υπεύθυνα για την καταστροφή.

Ένα από τα καλύτερα δείγματα cult ταινίας που βλέπεται πολύ ευχάριστα και ιδιαίτερα με παρέα μια και προσφέρεται για πολύ πλάκα.

Aπό τις καλύτερες σκηνές της ταινίας είναι αυτές του shopping.

Η βαθμολογία μου  : 7/10

THE PIT AND THE PENDULUM (Το εκκρεμές της αγωνίας)

1961  ΗΠΑ
Είδος   Τρόμου εποχής

Σκηνοθεσία     Ρότζερ Κόρμαν
Σενάριο           Ρίτσαρντ Μάθεσον (Βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Έντγκαρ Άλαν Πόου)

Παίζουν          Βίνσεντ Πράις, Μπάρμπαρα Στιλ, Τζον Κερ, Λουάνα Άντερς

Υπόθεση          Στην Ισπανία του 16ου αιώνα, ένας νεαρός Άγγλος επισκέπτεται το απειλητικό κάστρο όπου ζούσε  η νεκρή πια αδελφή του με τον σύζυγό της, προσπαθώντας να μάθει τις συνθήκες θανάτου της.

 

 

 

Μόλις ένα χρόνο μετά το δημοφιλές "House of Ushers" ο Κόρμαν έκανε την 2η ταινία του κύκλου Κόρμαν/Πόου". Στο ίδιο μοτίβο με την προηγούμενη, με το απαραίτητο μυστήριο και τη σκοτεινή ατμόσφαιρα του στοιχειωμένου πύργου, με τα εντυπωσιακά κουστούμια και με υπέροχα ονειρικές και  απόκοσμες σκηνές σε μπλέ-ροζ χρώμα για να περιγράψει τα γεγονότα του παρελθόντος.

Ο πύργος, εκτός από καμμιά τρακοσαριά δωμάτια, διαθέτει και υπόγειο με κενοτάφειο αλλά και με μια ανατριχιαστική αίθουσα βασανιστηρίων, κατάλοιπο της εποχής της Ιεράς εξέτασης.

Παρεμπιπτόντως, το διήγημα του Πόου είναι από τα ωραιότερα που έχω διαβάσει και το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Η βαθμολογία μου  : 10/10

KLUTE (Η εξαφάνιση)

1971  ΗΠΑ
Είδος   Αστυνομικό θρίλλερ

Σκηνοθεσία   Άλαν Τζέι Πακούλα (1928-1998)
Σενάριο         Άντι και Ντέιβ Λιούις

Παίζουν        Τζέιν Φόντα, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Ρόι Σάιντερ

Υπόθεση        Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Τζον Κλουτ αναλαμβάνει την αναζήτηση ενός επιχειρηματία ο οποίος πριν εξαφανιστεί έγραψε ένα πρόστυχο γράμμα σε ένα call girl πολυτελείας.

Ο Κλουτ και η Μπρι

Ο Κλουτ, αδέξιος, αμήχανος, εσωστρεφής και παραπάνω συναισθηματικός από ότι επιτρέπει η ιδιότητά του, συναντά την Μπρι, πανέμορφη, τολμηρή, αποφασιστική και παραπάνω συναισθηματική από οτι επιτρέπει το επάγγελμά της. Διαμετρικά αντίθετες ζωές και συμπεριφορές που όμως αποδεικνύεται οτι έχουν κοινό παρονομαστή.

Κλασικό αστυνομικό θρίλλερ με έντονα στοιχεία κοινωνικού δράματος και μια ιστορία αγάπης έξω από τα συμβατικά όρια της εποχής. Πολύ καλές ερμηνείες, άριστο σενάριο και εξαιρετική σκηνοθεσία που διαθέτει πρωτοτυπία και λιτότητα. Όμορφα ισορροπημένα κάδρα και ωραίο πλανάρισμα. Σκοτεινή φωτογραφία απόλυτα ταιριαστή με τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών. Ο Ντόναλντ Σάδερλαντ, με ερμηνεία χαμηλών τόνων, αποτελεί τον ιδανικό αντι-ήρωα. Η Τζέιν Φόντα γεμάτη ενέργεια και δυναμισμό είναι απολαυστική και ως ηθοποιός αλλά και σαν γυναίκα (γι' αυτόν το ρόλο κέρδισε Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου). Κάπου διάβασα οτι η ταινία θα έπρεπε να λέγεται "Μπρι". Εγώ όμως (αν και καταλαβαίνω την γοητεία που ασκεί η προσωπικότητα της Τζέιν Φόντα) θεωρώ οτι το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι ο Κλουτ που καταφέρνει να υπερβεί τα κοινωνικά στεγανά και να υψωθεί σε πρότυπο ανδρικής φιγούρας.

Η ταινία είναι η πρώτη της "τριλογίας της παράνοιας" του Πακούλα. Ακολούθησαν το "Υπόθεση Πάραλαξ" το 1974 και το "Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου" το 1976.

Η βαθμολογία μου 10/10

THE HIDDEN FORTRESS (Το μυστικό φρούριο)

1958  Ιαπωνία
Είδος   Περιπέτεια εποχής Σαμουράϊ
Πρωτότυπς τίτλος:  KAKUSHI TORIDE NO SAN AKUNIN

Σκηνοθεσία              Ακίρα Κουροσάβα (1910-1998)
Σενάριο                    Σινόμπου Χασιμότο, Ριούζο Κικουσίμα,  Χιντέο  Ογκούνι και Ακίρα Κουροσάβα


Παίζουν                   Τοσίρο Μιφούνε, Μίσα Ουεχάρα, Μινόρου Τσιάκι, Καματάρι Φουτζιβάρα

Υπόθεση                   Το περιπετειώδες οδοιπορικό μιας ετερόκλητης ομάδας που προσπαθεί να επιστρέψει στην πατρίδα, περνώντας μέσα από επικίνδυνα εχθρικά εδάφη.

 

Μια "διαφορετική" ταινία του μεγάλου Ιάπωνα σκηνοθέτη, με πολλά κωμικά στοιχεία, ταξικό σχολιασμό και ατελείωτη περιπέτεια. Γυμνά τοπία, κακουχίες και θανατικό είναι τα στοιχεία που έχει να αντιμετωπίσει η παράξενη ομάδα. Με εμφανή στοιχεία γουέστερν (μουσική, μονομαχίες, καταδιώξεις με άλογα) η ταινία είναι διασκεδαστική, με όμορφα πλάνα και εξαιρετική αναπαράσταση εποχής.

Ο Τζορτζ Λούκας αυτή την ταινία είχε στο μυαλό του όταν έκανε τον "πόλεμο των άστρων". Οι δύο κουτοπόνηροι και χαμερπείς χωρικοί είναι τα ρομπότ και η ατρόμητη πριγκήπισσα Γιούκι είναι η Λία.

Η βαθμολογία μου : 10/10

HOUSE OF USHER (Ο πύργος των καταραμένων)

1960   ΗΠΑ
Είδος   Τρόμου εποχής
Δευτερεύοντες τίτλοι : The Fall of the House of Usher & The Mysterious House of Usher

Σκηνοθεσία     Ρότζερ Κόρμαν
Σενάριο           Ρίτσαρντ Μάθεσον (Βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Έντγκαρ Άλαν Πόου)

Παίζουν          Βίνσεντ Πράις, Μαρκ Ντέιμον, Μίρνα Φέι

Υπόθεση        Ο νεαρός ερωτευμένος Φίλιπ ταξιδεύει στον απομονωμένο πύργο των Άσερ για να βρει την αγαπημένη του. Εκεί όμως μαθαίνει οτι μια θανάσιμη κατάρα βαραίνει την οικογένεια Άσερ.

Η πρώτη από μια σειρά οκτώ ταινιών του Ρότζερ Κόρμαν που βασίζονται στο έργο του Έντγκαρ Άλαν Πόου και είναι γνωστό ως "ο κύκλος Κόρμαν/Πόου". Όλα τα εργαλεία του μεγάλου συγγραφέα είναι εδώ: Το μακάβριο, ο ρομαντισμός, το ομιχλώδες δυσοίωνο περιβάλλον, ο γοτθικός πύργος, το μυστήριο, η κατάρα, ο τρόμος. Εντυπωσιακά κουστούμια και κομμώσεις. Εξαιρετικό δείγμα classic horror που έγινε μέσα σε 15 ημέρες, με ελάχιστα χρήματα και με τεράστια εμπορική επιτυχία.

Η βαθμολογία μου : 10/10

BLIND BEAST (Άγουρη σάρκα στα χέρια τυφλού κτήνους)

1969  Ιαπωνία
Είδος   Ερωτικό δράμα
Πρωτότυπος τίτλος : MOJU

Σκηνοθεσία                 Γιαζούζο Μαζουμούρα (1924-1986)
Σενάριο                       Ράμπο Εντογκάβα και Γιόσιο Σιρασάκα

Παίζουν                      Έιτζι Φουκανόσι, Μάκο Μιντόρι, Νορίκο Σενγκόκου

Υπόθεση                      Ένας τυφλός γλύπτης απαγάγει μια νεαρή κοπέλα που εργάζεται ως μοντέλο και την κρατά φυλακισμένη στο ατελιέ του.

 

Σχεδόν ολόκληρη η ταινία είναι γυρισμένη μέσα σε ένα εργαστήριο και το ντεκόρ είναι γλυπτά που αναπαριστούν γυναικεία μέλη. Ο εμμονικός τυφλός οραματιστής γλύπτης θέλει να δημιουργήσει μια νέα μορφή τέχνης για τυφλούς. Την τέχνη της αφής. Αντ' αυτού εγκλωβίζεται με το νεαρό μοντέλο του σε μια παράφορη σαδομαζοχιστική και αυτοκαταστροφική σχέση. Πρωτότυπο σενάριο και σεξουαλικές σκηνές μεγάλης έντασης  που ίσως ενοχλήσουν, αλλά  η ταινία είναι ένα από τα καλύτερα δείγματα  "pinku eiga" (http://en.wikipedia.org/wiki/Pink_film) με πρωτότυπο σενάριο και κινηματογράφηση.

Ο γελοίος Ελληνικός τίτλος σίγουρα έχει αποτρέψει πολλούς να την δουν θεωρώντας την δεύτερης κατηγορίας, όμως πρόκειται για ένα πραγματικό έργο τέχνης.

Η βαθμολογία μου : 10/10

DOD SNO/DEAD SNOW (Το χιόνι βάφτηκε κόκκινο)

2009  Νορβηγία
Είδος   Τρομοκωμωδία (Κείμενο Νο 3)

Σκηνοθεσία     Τόμι Βίρκολα
Σενάριο          Τόμι Βίρκολα, Στιγκ Φρόντε Χένρικσεν

Παίζουν        Σάρλοτ Φρόγκνερ, Μπιόρν Σάντκιστ, Στιγκ Φρόντε Χένρικσεν, Αν Νταλ Τοπρ

Υπόθεση        Μια παρέα Νορβηγών φοιτητών ιατρικής πάνε διακοπές στα χιονισμένα βουνά και πέφτουν θύματα ενός λόχου Ναζί-ζόμπι που έχουν μείνει εκεί από τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο υπό την αρχηγία του περιβόητου στρατηγού Χέρτζοκ.

Παρ' όλο που η εισαγωγή θυμίζει αμερικανιά (με ωραία μουσική επένδυση), ευτυχώς η ταινία εξελίσσεται σε μια σπλάτερ τρομοκωμωδία με αρκετές καλές στιγμές που λανσάρει για πρώτη φορά στον κινηματογράφο την έννοια του Ναζί-ζόμπι. Κομμένα χέρια, πόδια, κεφάλια, χιούμορ παντού αλλά και πολλά κλισέ. Το λευκό του χιονιού κάνει ωραία αντίθεση με τους κρουνούς αίματος, η δε μουσική ροκ δένει μια χαρά με τις σκηνές καταδίωξης.

Ο Ελληνικός τίτλος βρίσκω οτι είναι πολύ πετυχημένος, κάτι που δεν συμβαίνει συχνά
Η ταινία κέρδισε το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ φανταστικού κινηματογράφου του Στρασβούργου.

Η βαθμολογία μου : 8/10

THE MIST (Η ομίχλη)

2007  ΗΠΑ
Είδος    Τρόμου Επιστημονικής φαντασίας

Σκηνοθεσία     Φρανκ Ντάραμποντ
Σενάριο          Φρανκ Ντάραμποντ (Βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Στίβεν Κινγκ)

Παίζουν           Τόμας Τζέιν, Μάρσα Γκέι Χάρντεν, Λόρι Χόλντεν, Νέιθαν Γκάμπλ

Υπόθεση         Μετά από μια καταστροφική καταιγίδα, οι κάτοικοι μιας κωμόπολης πηγαίνουν στο super market της περιοχής για προμήθειες. Εκεί εγκλωβίζονται από βαριά ομίχλη που πέφτει σχεδόν αστραπιαία και μέσα της κρύβει θανάσιμους κινδύνους.

 

Το να εγκλωβίζεσαι σε ένα μπακάλικο με όλους τους τύπους ανθρώπων είναι από μόνο του ανατριχιαστικό. Όταν δε απ' έξω περιμένουν όλων των ειδών τα τέρατα να σε κατασπαράξουν, γίνεται τρομακτικό. Σε αυτό το σκηνικό, ο τρόμος θα βγάλει από τους ανθρώπους όλα τα συμπλέγματα τις αδυναμίες και τις πνευματικές αγκυλώσεις και το μείγμα θα γίνει εφιαλτικό. Η ατμοσφαιρική μουσική του Μαρκ Ισάμ ταιριάζει ωραιότατα με την ομίχλη.

Ο σκηνοθέτης άλλαξε το τέλος της ιστορίας (με τη σύμφωνη γνώμη του Στίβεν Κινγκ) και πράγματι έφτιαξε ένα από τα πιο σκοτεινά φινάλε που έχουμε δει. Πολύ ωραία εφέ, πολύ αίμα και τρομερή αγωνία, αλλά δυστυχώς η σκηνοθεσία και οι ερμηνείες είναι τηλεοπτικής αισθητικής και χαλάνε το τελικό αποτέλεσμα. Αρκετοί από τους ηθοποιούς, έπαιξαν αργότερα στην τηλεοπτική σειρά "The walking dead". Η ταινία δεν θα κάνει κανέναν σοφότερο αλλά είναι διασκεδαστική.

Είναι η 3η μεταφορά βιβλίου του Στίβεν Κινγκ από τον Ντάραμποντ μετά από το "Τελευταία έξοδος Ρίτα Χέιγουορθ" και "Το πράσσινο μίλι".

Η βαθμολογία μου : 7/10

DON'T BOTHER TO KNOCK (Φλογισμένα χείλη ή το 6ο κλειδί της γκαρσονιέρας)

1952  ΗΠΑ
Είδος   Ψυχολογικό θρίλλερ

Σκηνοθεσία   Ρόι Γουόρντ Μπέικερ(1916-2010)
Σενάριο         Ντάνιελ Τάραντας (Βασισμένο στο διήγημα της Σαρλότ Άρμστονγκ "Mischief")

Παίζουν        Ρίτσαρντ Γουίντμαρκ, Μέριλιν Μονρόε, Αν Μπάνκροφτ, Ελάισα Κουκ Τζούνιορ

Υπόθεση       Η νεαρή κοπέλα που κάνει χρέη νταντάς ενός μικρού κοριτσιού σε δωμάτιο μεγάλου ξενοδοχείου, γνωρίζει έναν πιλότο από το απέναντι διαμέρισμα και τον προσκαλεί στο δωμάτιο που εργάζεται για ένα ποτό.

 

Παρά την σαφή ερμηνευτική αδυναμία της πρωταγωνίστριας η καθοδήγηση και το δυνατό σενάριο, δίνει την ευκαιρία στην Μέριλιν Μονρόε να αποδώσει αξιοπρεπώς το ρόλο. Ο Ρίτσαρντ Γουίντμαρκ όπως πάντα εξαιρετικός και η πρωτοεμφανιζόμενη Αν Μπάνκροφτ, αν και σε πολύ μικρό ρόλο, ξεχωρίζει. Τα ήθη της εποχής, με τον τρόπο που παρεμβαίνουν στην ιστορία, προκαλούν απέχθεια, θλίψη και αγωνία.

Την διεύθυνση φωτογραφίας έχει κάνει ο γνωστός από τις ταινίες "Wild bunch" (1969) του Πέκινπα και "The killing" (1956) του Κιούμπρικ, Λούσιεν Μπάλαρντ.

Η βαθμολογία μου : 9/10

ANGST / FEAR (Φόβος)

1983  Αυστρία
Είδος   Θρίλλερ

Σκηνοθεσία     Γκέραλντ Καργκλ
Σενάριο           Γκέραλντ Καργκλ και Ζμπίγκνιεφ Ριπτσίνσκι

Παίζουν          Έρβιν Λέντερ

Υπόθεση         Έργα και ημέρες ενός ακραία ψυχοπαθούς κατά συρροήν δολοφόνου.

 

Με μια πολύ ιδιαίτερη σκηνοθεσία αλλά και φωτογραφία (του Πολωνού Ζμπίγκνιεφ Ριπτσίνσκι) παρακολουθούμε τις, ασύλληπτης βιαιότητας, πράξεις ενός άρτι αποφυλακισθέντος ψυχοπαθούς και ακούμε σε διήγηση τις σκέψεις του. Πολύ βία, πολύ αρρώστια, πολύς ρεαλισμός. Η ιστορία βασίζεται ελαφρώς στη ζωή ενός αληθινού serial killer ονόματι Βέρνερ Κνίσεκ που έδρασε στην Αυστρία και σκότωσε συνολικά 4 άτομα συμπεριλαμβανομένης και της μητέρας του.

Ταινία για γερά νεύρα και ακόμα πιό γερό στομάχι.

Η βαθμολογία μου  : 10/10

THE KLANSMAN (Φλεγόμενοι σταυροί)

1974  ΗΠΑ
Είδος   Αντιρατσιστική πολιτική

Σκηνοθεσία     Τέρενς Γιανγκ (1915-1994)
Σενάριο           Μίλαρντ Κάουφμαν και Σάμιουελ Φούλερ (Βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Γουίλιαμ Μπράντφορντ Χιούι).

Παίζουν          Μάρβιν Λι, Ρίτσαρντ Μπάρτον, Ο. Τζέι Σίμσον, Κάμερον Μίτσελ

Υπόθεση       Ο σερίφης μιας μικρής κωμόπολης του Αμερικάνικου νότου, προσπαθεί να κρατήσει την ειρήνη ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους μια εποχή που η Κου-Κλουξ-Κλαν είναι παντοδύναμη και το μαύρο κίνημα εξελίσσεται.

Η φασιστική οργάνωση Κου-Κλουξ-Κλαν ή απλώς Κλαν έχει όλη την εξουσία : αστυνομία, δήμαρχο, δικαστές, γερουσιαστές, παπάδες, καθώς και έναν οπλισμένο στρατό-εθνοφυλακή που με την ανοχή της τοπικής κοινωνίας κάνει ό,τι γουστάρει με απόλυτη ατιμωρησία. Η ταινία καλύπτει ένα ευρύ φάσμα πολιτικών απόψεων για το θέμα του ρατσισμού, από την ουδετερότητα μέχρι το ένοπλο αντάρτικο. Στην εξέλιξη της ιστορίας, κάποιοι θα το σκάσουν, κάποιοι θα παλέψουν και κάποιοι θα αλλάξουν στρατόπεδο. Ο κυνισμός των μελών της Κλαν είναι τέτοιος που άνετα σου σπάει τα νεύρα.

Οι δύο γίγαντες Λι Μάρβιν και Ρίτσαρντ Μπάρτον ερμηνεύουν τους ρόλους τους με απόλυτη πειστικότητα. Υπάρχει η φήμη οτι κάποιες σκηνές αναγκάστηκαν να τις γυρίσουν με τον Μπάρτον καθισμένο ή και ξαπλωμένο γιατί ήταν τύφλα στο μεθύσι. Πράγματι κάποιες στιγμές μιλάει τόσο μέσα από τα δόντια του, που τείνω να πιστέψω τις φήμες.

Η βαθμολογία μου  : 8/10