Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017

THE PLAGUE OF THE ZOMBIES (Η μεγάλη νύχτα του τρόμου)

1966  Αγγλία
Είδος  Τρόμου  (Κείμενο 3)

Σκηνοθεσία       Τζον Γκίλινγκ (1912-1984)
Σενάριο             Πίτερ Μπράιαν

Παίζουν             Αντρέ Μορέλ, Νταϊάν Κλερ, Μπρουκ Γουίλιαμς, Ζακλίν Πιρς, Τζον Κάρσον

Υπόθεση             Σε ένα χωριουδάκι της Κορνουάλης του 1860, πέφτει μία άγνωστη θανατηφόρα επιδημία την οποία ο τοπικός γιατρός αδυνατεί να αντιμετωπίσει.


Ο νεαρός γιατρός, παρ' όλο που είναι καλός επιστήμονας, μην μπορώντας να καταλάβει τί προκαλεί την επιδημία και το θανατικό που έχει χτυπήσει το χωριό, απευθύνεται στον καθηγητή του από το πανεπιστήμιο ζητώντας του την συμβουλή του. Ο ηλικιωμένος καθηγητής αποφασίζει να πάει ο ίδιος επί τόπου για να βοηθήσει τον πιό αγαπημένο του μαθητή. Με την άφιξή του όμως, αντιλαμβάνεται οτι η υπόθεση εκτός από ιδιαίτερα δύσκολη είναι και άκρως μυστηριώδης. Όσο δε οι ημέρες περνούν, η κατάσταση επιδεινώνεται και το μυστήριο γίνεται ολοένα και πιό βαθύ.
Ο Βρετανός Τζον Γκίλινγκ, καταφέρνει να δημιουργήσει μία όμορφη ατμοσφαιρική ταινία τρόμου με καλές ερμηνείες που, παρά τον χαμηλό της προϋπολογισμό, υπηρετεί εξαιρετικά τον σκοπό της προκαλώντας αισθήματα μακάρβιας ανατριχίλας αλλά λιγοστού τρόμου στο σημερινό κοινό που έχει δει στην μεγάλη οθόνη τα σημεία και τα τέρατα.


Όπως όλες οι ταινίες ζόμπι που προηγήθηκαν του Τζορτζ Ρομέρο, η ζομπιοποίηση είναι αποτέλεσμα Βουντού και τα θύματα αναπαύονται εν ειρήνη μετά την καταστροφή του δημιουργού τους. Παρά τα κλισέ της όμως, "η μεγάλη νύχτα του τρόμου" διαθέτει αρκετές πρωτότυπες ιδέες, όπως για παράδειγμα η ταύτιση του κακού με το Μεσαιωνικό κατάλοιπο του γαιοκτήμονα-αφέντη (Squire), δημιουργώντας έτσι το πρώτο (και μέχρι στιγμής τελευταίο) ζόμπι-προλετάριο. Εξ' ίσου πρωτότυπη είναι η σκηνή στο νεκροταφείο όπου λαμβάνει χώρα το πρώτο μαζικό ξύπνημα των νεκρών.
Για τους φίλους του είδους είναι μία πολύ διασκεδαστική επιλογή.

Η βαθμολογία μου : 8/10

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

ANOTHER MAN'S POISON (Η νύχτα του εγκλήματος)

1951  Αγγλία
Είδος  Δραματικό Θρίλλερ

Σκηνοθεσία         Ίρβινγκ Ράπερ (1898-1999)
Σενάριο                Βαλ Γκεστ (Μεταφορά του θεατρικού έργου Deadlock του Λέσλι Σαντς)

Παίζουν               Μπέτι Ντέιβις, Γκάρι Μέριλ, Έμλιν Γουίλιαμς, Άντονι Στιλ, Μπάρμπαρα Μάρεϊ

Υπόθεση               Μία συγγραφέας μυθιστορημάτων μυστηρίου που ζει σε ένα απομονωμένο σπίτι στην Αγγλία, δέχεται την επίσκεψη ενός άγνωστου άνδρα που την ενημερώνει για τον χαμένο από χρόνια σύζυγό της.


Η Τζάνετ Φρόμπισερ επιτυχημένη συγγραφέας, βρίσκεται σε διάσταση με τον σύζυγό της τα τελευταία τρία χρόνια. Ζει μοναχικά σε ένα σπίτι με μοναδική της συντροφιά το αγαπημένο της άλογο στο οποίο προσφέρει όλα τα αποθέματα αγάπης που διαθέτει (αν και δεν διαθέτει και πολλά). Έξυπνη, γοητευτική και αδίστακτη, χρησιμοποιεί τους λιγοστούς ανθρώπους γύρω της και ικανοποιείται μόνο από τη δουλειά της και από τις μακρυνές βόλτες με το πανέμορφο άλογό της που ονομάζει Fury (Οργή).
Την ήσυχη ζωή της, θα διαταράξει ένας άγνωστος που την επισκέπτεται ξαφνικά φέρνοντάς της νέα από τον σύζυγό της και ανατρέποντας τα καλοστημένα της σχέδια.
Αξιοπρεπής σκηνοθεσία και φωτογραφία που αξιοποιούν πολύ καλά το πανέμορφο σπίτι και τις σκοτεινές γωνιές του αλλά και καταφέρνουν να μεταδώσουν το αίσθημα απομόνωσης που απαιτεί η ιστορία. Χωρίς να έχει κάτι συγκλονιστικό να επιδείξει και παρά τις αδυναμίες της, η ταινία είναι αρκετά διασκεδαστική με τη θεατρική της δομή, τις ανατροπές της, τους έξυπνους διαλόγους αλλά και την κλασσική ερμηνεία της Μπέτι Ντέιβις. Όσο για το υπόλοιπο καστ, η μετριότητα νομίζω οτι είναι κολακευτική λέξη.
Ο τίτλος είναι από την παροιμία "One man's meat, is another man's poison" που θεωρώ οτι αντιστοιχεί στη δική μας, "περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα".

Η βαθμολογία μου: 7/10