Dr STRANGELOVE OR HOW I LEARNED TO STOP WORRYING AND LOVE THE BOMB (SOS Πεντάγωνο καλεί Μόσχα)

1964  ΗΠΑ Αγγλία
Είδος   Αντιπολεμική σάτιρα

Σκηνοθεσία    Στάνλεϊ Κούμπρικ (1928-1999)
Σενάριο           Στάνλεϊ Κούμπρικ, Πίτερ Τζορτζ και Τέρι Σάουθερν (Βασισμένο στο διήγημα του Πίτερ Τζορτζ "Two Hours to Doom")

Παίζουν          Πίτερ Σέλερς (σε τριπλό ρόλο), Στέρλινγκ Χάιντεν, Τζορτζ Σκοτ

Υπόθεση          Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου ο διοικητής μιας Αμερικανικής αεροπορικής βάσης, παρανοεί με την ιδέα του κομμουνιστικού κινδύνου και στέλνει πλήθος αεροπλάνων να βομβαρδίσουν την Σοβιετική Ένωση με πυρηνικές βόμβες.

Με όχημα την αντικομμουνιστική υστερία που είχε καταλάβει την Αμερική κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου και μόλις δύο χρόνια μετά την κρίση του κόλπου των χοίρων, ο Κούμπρικ κάνει μια τρελή αντιπολεμική και αντιφασιστική σάτιρα γεμάτη σαρκαστικά σχόλια και ταπεινωτικές αναφορές για τους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες του πλανήτη.

Χρησιμοποιώντας το ευπροσάρμοστο ταλέντο του Πίτερ Σέλερς, του αποσπά με μεγάλη επιτυχία τρεις διαμετρικά αντίθετους ρόλους: Του Βρετανού αξιωματικού της RAF, του προέδρου των ΗΠΑ και τέλος του ανάπηρου Γερμανού πρώην Ναζί ειδήμονα στον πυρηνικό πόλεμο. Γερμανός και σε αναπηρικό καροτσάκι και φασίστας. Σαν να βλέπεις τον Σόιμπλε.

Τίποτα δεν ξεφεύγει από την περιπαιχτική ματιά του σκηνοθέτη: Ο πιλότος του βομβαρδιστικού φοράει καουμπόικο καπέλο, στην αεροπορική βάση υπάρχει παντού μια επιγραφή που γράφει "η ειρήνη είναι το επάγγελμά μας", ο στρατιωτικός διστάζει να πυροβολήσει το μηχάνημα της coca-cola και πολλά άλλα.

Η ατάκα που ο πρόεδρος των ΗΠΑ λέει στον Ρώσο ομόλογό του στο τηλέφωνο "Χελόου Ντιμίτρι" είναι ιστορική.
Η ταινία έχει επιλεγεί ως πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική προς διατήρηση, στην ταινιοθήκη του Αμερικανικού Κονγκρέσου.

http://en.wikipedia.org/wiki/National_Film_Registry

Η βαθμολογία μου : 10/10