UMBERTO D. (Ό,τι μου αρνήθηκαν οι άνθρωποι)

1953 Ιταλία
Είδος   Δράμα

Σκηνοθεσία          Βιτόριο Ντε Σίκα (1901-1974)
Σενάριο                Τσέζαρε Ζαβατίνι

Παίζουν                Κάρλο Μπατίστι, Μαρία-Πία Κασίλιο, Λίνα Τζενάρι

Υπόθεση                Ένας ηλικιωμένος παλεύει να επιβιώσει με την πενιχρή του σύνταξη στην μεταπολεμική Ρώμη.

Ο κύριος Ουμπέρτο Ντι με τον Φλάικ

Ο πρώην δημόσιος υπάλληλος Ουμπέρτο Ντομένικο Φεράρι είναι ένας καλοσυνάτος ηλικιωμένος συνταξιούχος που σε όλη του ζωή υπήρξε συνεπής και αξιοπρεπής αλλά τώρα πιά είναι πάμπτωχος χωρίς οικογένεια με μοναδική του παρέα το μικρό πανέξυπνο σκυλάκι του, τον Φλάικ. Νοικιάζει ένα μικρό,  άθλιο και πανάκριβο δωματιάκι στο σπίτι μιας στρίγκλας που θέλει να τον πετάξει στο δρόμο. Έχει χρέη, πουλάει λίγα-λίγα τα φτωχικά του υπάρχοντα, δεν έχει σε ποιόν να απευθυνθεί και ζει μια μίζερη στενάχωρη ζωή που η μόνη προοπτική που του δίνει (δεδομένης και της ηλικίας του) είναι ο θάνατος.

Ένα από τα κλασικά δείγματα του Ιταλικού νεορεαλισμού, με ερασιτέχνες ηθοποιούς (ο πρωταγωνιστής είναι καθηγητής φιλόλογος) που περιγράφει την δύσκολη ζωή στη μεταπολεμική Ιταλία που βγήκε από τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο, ηττημένη και κατεστραμένη, χωρίς καμμία μέριμνα για τους ανήμπορους Ιταλούς. 

Η σκηνοθεσία αναδεικνύει με σπαρακτική απλότητα τον πόνο, την απελπισία, τη μοναξιά, τη μελαγχολία, αλλά και την δύναμη της ζωής που βρίσκει τρόπους να θριαμβεύσει.

Η βαθμολογία μου : 10/10