SEPPUKU (Χαρακίρι)

1962  Ιαπωνία
Είδος   Δράμα εποχής Σαμουράϊ
Αγγλικός τίτλος  Harakiri

Σκηνοθεσία            Μασάκι Κομπαγιάσι (1916-1996)
Σενάριο                  Σινόμπου Χασιμότο, Γιασουχίκο Τακιγκούτσι

Παίζουν                 Ταστούγια Νακαντάϊ, Ρεντάρο Μικούνι, Σίμα Ιβασίτα

Υπόθεση                 Ένας άνεργος Σαμουράϊ (Ρόνιν) φτάνει στο αρχοντικό ενός φεουδάρχη ζητώντας να του επιτραπεί να αυτοκτονήσει κάνοντας χαρακίρι (σεπούκου) με τις τιμές που αρμόζει σε έναν παλιό πολεμιστή.

Στις αρχές του 17ου αιώνα η μακρά περίοδος ειρήνης οδήγησε χιλιάδες Σαμουράϊ στην ανεργία και στην φτώχεια με αποτέλεσμα πολλοί εξ' αυτών να οδηγηθούν στην αυτοκτονία όντας ανήμποροι να επιβιώσουν. Ένας Σαμουράϊ όμως έπρεπε ή να πεθάνει στη μάχη ή κάνοντας σεπούκου (ή αλλιώς χαρακίρι) δηλαδη σκίζοντας τα άντερά του με το τιμημένο του σπαθί. Αυτή η ιερή παράδοση έπρεπε να γίνει με συγκεκριμένο  τελετουργικό, οπότε οι υποψήφιοι αυτόχειρες πήγαιναν σε πλούσιους και τους ζητούσαν αυτή η τελετή να γίνει στην αυλή τους.

Έτσι ο μεσήλικας ήρωας της ταινίας, παλιός και σπουδαίος πολεμιστής, φτάνει στο κατώφλι της πλούσιας φατρίας Λι με το αίτημα να τον αφήσουν να κάνει σεπούκου προτιμώντας τον θάνατο από την ατίμωση της φτώχειας. Σύμφωνα με τους  καλούς τρόπους το αίτημά του γίνεται δεκτό και αρχίζουν οι προετοιμασίες της τελετής. Πριν κάνει την κίνησή του ο Σαμουράϊ ζητάει από τους παρευρισκόμενους να διηγηθεί την ιστορία της ζωής του. Σε φλας-μπακ περιγράφει τις περιπέτειές του και το λόγο που βρέθηκε σε αυτή τη θέση. Η διήγησή του είναι ενδιαφέρουσα και συγκινητική, αλλά κρύβει και μιά συγκλονιστική ανατροπή.

Ο ήρωας του "Σεπούκου" είναι σκληρός και αποφασισμένος πολεμιστής που πίστεψε στα ιδανικά της εποχής του και υπηρέτησε τον αφέντη του με όλο του το είναι. Ακόμη κι όταν το σύστημα τον πετάει στα αζήτητα,  υπομένει καρτερικά τις στερήσεις και τον εξευτελισμό της φτώχειας του, διατηρώντας τις αρχές μέσα στις οποίες έχει ανδρωθεί. Όταν όμως η αδικία χτυπάει την οικογένειά του, όλο το οικοδόμημα των αξιών του πολεμιστή (μπουσίντο) καταρρέει χάνοντας την αίγλη και το κύρος του. Ο παλιός υποτακτικός, αντικρύζει την υποκρισία των ισχυρών, αφυπνίζεται, ορθώνει το ανάστημά του, οργανώνει την αντίστασή του και παίρνει το δρόμο της εκδίκησης αποφασισμένος να αποκαταστήσει την αδικία σαν γνήσιος Σαμουράϊ.

Ο Κομπαγιάσι, με αφορμή την πλούσια ιστορία της χώρας του, σκηνοθετεί αριστουργηματικά μιά ουσιαστικά πολιτική ταινία, άψογη στη λεπτομέρειά της, με σταθερό ρυθμό, υπέροχη φωτογραφία που καθηλώνει τον θεατή, απλά σκηνικά και εκφραστικότατους ηθοποιούς. Σε όλη τη διάρκεια και υπό τον ήχο της δυσοίωνης μουσικής επένδυσης του Τόρου Τακεμίτσου, το συναίσθημα διαπερνά τον θεατή και το φινάλε δικαιώνει τον επαναστατημένο μαχητή που ανυψώνεται πέρα από την εποχή του και φτάνει μέχρι τη δική μας. Με μιά κουβέντα: ΤΑΙΝΙΑΡΑ!!!

Το 2011 ο Τακάσι Μιίκε έκανε το remake με τίτλο "Hara-kiri:Death of a Samurai" το οποίο όντας γυρισμένο σε 3D έχει πολύ εντυπωσιακές σκηνές, αλλά δεν καταφέρνει ούτε στο ελάχιστο να αποδώσει την αίσθηση και την ατμόσφαιρα του πρωτότυπου.

Η βαθμολογία μου: 10'/10