1957 ΗΠΑ
Είδος Επιστημονικής φαντασίας
Σκηνοθεσία Τζακ Άρνολντ (1916-1992)
Σενάριο Ρίτσαρντ Μάθεσον (Προσαρμογή του ομώνυμου διηγήματός του)
Παίζουν Γκραντ Γουίλιαμς, Ράντι Στιούαρτ, Έϊπριλ Κεντ, Πολ Λάνγκτον
Υπόθεση Ένας επιχειρηματίας ενώ κάνει διακοπές με σκάφος εκτίθεται σε μια τοξική ομίχλη που τυλίγει την περιοχή. Λίγο αργότερα ο άτυχος άνδρας διαπιστώνει οτι αρχίζει να συρρικνώνεται.
Είδος Επιστημονικής φαντασίας
Σκηνοθεσία Τζακ Άρνολντ (1916-1992)
Σενάριο Ρίτσαρντ Μάθεσον (Προσαρμογή του ομώνυμου διηγήματός του)
Παίζουν Γκραντ Γουίλιαμς, Ράντι Στιούαρτ, Έϊπριλ Κεντ, Πολ Λάνγκτον
Υπόθεση Ένας επιχειρηματίας ενώ κάνει διακοπές με σκάφος εκτίθεται σε μια τοξική ομίχλη που τυλίγει την περιοχή. Λίγο αργότερα ο άτυχος άνδρας διαπιστώνει οτι αρχίζει να συρρικνώνεται.
Η ταινία ξεκινά με πολύ όμορφους τίτλους και θλιβερή μουσική επένδυση που σε βάζουν στο κλίμα της. Και συνεχίζει με την διήγηση του ίδιου του πρωταγωνιστή ο οποίος περιγράφει την δυστυχία του. Πώς μέσα σε μόλις έξι μήνες η ζωή του άλλαξε δραματικά απλώς και μόνο επειδή ένα σύννεφο τον τύλιξε, τον έλουσε με νεραϊδόσκονη και τον οδήγησε στη συρρίκνωση. Ο μικροσκοπικός άνδρας δεν βρίσκει λύση στην επιστήμη και καταλήγει να ζει αρχικά μέσα σε ένα κουκλόσπιτο και εν τέλει σε έναν κόσμο που τα πάντα αποτελούν απειλή. Μέσα σε αυτόν τον νέο κόσμο, θα βιώσει τη μοναξιά αλλά και τη δυσκολία επιβίωσης και τέλος θα υποκύψει στην αποδοχή αφού θα περάσει μέσα από πληθώρα φιλοσοφικών και υπαρξιακών αναρωτήσεων.
Το ευφάνταστο σενάριο, γεμάτο στιγμές αγωνίας, είναι μια αλληγορία πάνω στην ασημαντότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και στην αποδοχή της γνώσης πως ό,τι υπάρχει είναι μέρος ενός αχανούς συνόλου που ονομάζουμε άπειρο. Ο σκηνοθέτης επενέβη στο σενάριο και στην τελική σκηνή ρίχνει (δυστυχώς) έναν μικρό (ευτυχώς) ύμνο προς τον θεό-δημιουργό.
Τα εφέ είναι εξαιρετικά και πολύ πρωτοποριακά για την εποχή τους. Η αράχνη που εμφανίζεται είναι μια αληθινή ταραντούλα. Εξ' άλλου ο Τζακ Άρνολντ έχει μια αποδεδειγμένη αγάπη γι' αυτά τα αρθρόποδα. Μόλις δύο χρόνια νωρίτερα είχε κάνει την εξ' ίσου ευφάνταστη "Ταραντούλα" που είναι κι αυτή κλασσικό δείγμα επιστημονικής φαντασίας της χρυσής δεκαετίας του 1950.
Η
ταινία έχει επιλεγεί ως πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική
προς διατήρηση, στην ταινιοθήκη του Αμερικανικού Κονγκρέσου.
Η βαθμολογία μου : 10/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου