THE LITTLE FOXES (Οι μικρές αλεπούδες)

1941 ΗΠΑ
Είδος  Δράμα

Σκηνοθεσία           Γουίλιαμ Γουάιλερ (1902-1981)
Σενάριο                 Λίλιαν Χέλμαν (Από το ομότιτλο θεατρικό της έργο του 1939)

Παίζουν                 Μπέτι Ντέιβις, Χέρμπερτ Μάρσαλ, Τερέζα Ράιτ, Ρίτσαρντ Κάρλσον

Υπόθεση                 Στις αρχές του 20ου αιώνα στον ηττημένο μετά τον εμφύλιο Νότο τα μέλη της δηλητηριώδους οικογένειας Χούμπαρτ δολοπλοκούν διαρκώς με στόχο να γίνουν πλουσιότεροι.

Η Ρετζίνα σε μια τρυφερή οικογενειακή στιγμή

Η δεσποτική, αδίστακτη και σκληρή Ρετζίνα ζει μια συμβατική ζωή με τον άρρωστο άνδρα της τον οποίο παντρεύτηκε ελπίζοντας σε μια πλούσια ζωή, μια και ο πατέρας της (σύμφωνα με τα ήθη της εποχής) την αποκλήρωσε αφήνοντας όλη του την περιουσία στους δύο γιούς του. Η πανέξυπνη Ρετζίνα γεμάτη πικρία για την καταδίκη της να είναι πάντα εξαρτώμενη οικονομικά, κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να πλουτίσει. Δεν έχει ηθικές αναστολές, δεν αγαπά κανέναν, είναι ένα ανθρωπόμορφο τέρας. Τον ίδιο ακριβώς χαρακτήρα έχουν και τα αδέλφια της. Όπου τους βολεύει συνεργάζονται και όταν αυτό δεν αποδίδει, αλληλοεξοντώνονται.

Υπέροχη φωτογραφία, εξαιρετική σκηνοθεσία με τα πρόσωπα να εμφανίζονται σε πολλά νεταρισμένα επίπεδα, με κεντρικό χαρακτήρα τη Μπέτι Ντέιβις που σε παγώνει με το απίστευτης σκληρότητας βλέμμα της. Διαβάζω οτι σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων τσακωνόταν με τον Γουάιλερ (με τον οποίο είχε και ερωτική σχέση). Μάλιστα παράτησε την παραγωγή για μοναδική φορά στην καριέρα της, αλλά επέστρεψε σύντομα και η ταινία συνεχίστηκε. Βέβαια ήταν η τελευταία τους συνεργασία. Είχαν προηγηθεί οι έξοχες ταινίες "Jezebel" (1938) και "The letter" (1940).

Ο τίτλος προέρχεται από το αλληγορικό άσμα ασμάτων του Σολομώντα (Παλαιά διαθήκη) που λέει σε κάποιο σημείο: "Πιάστε για μας τις μικρές αλεπούδες που αφανίζουν τους αμπελώνες· επειδή, τα αμπέλια μας βρίσκονται σε άνθηση".

Στην ουσία η ταινία είναι ένα σκληρό σχόλιο πάνω στην απληστία, όπως κυνικά απαγγέλει ο ένας από τα αδέλφια Χούμπαρτ στην αδελφή του: "Ο κόσμος είναι ανοιχτός για ανθρώπους σαν εσένα κι εμένα. Υπάρχουν χιλιάδες σαν εμάς σε όλο τον κόσμο. Θα κατακτήσουμε τη χώρα μια μέρα και δεν θα μας σταματήσουν." Και πράγματι οι άπληστοι κατέκτησαν, όχι απλώς τη Αμερική αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. Υπό αυτήν την έννοια βρίσκω την ταινία προφητική. Η συγγραφέας του έργου προφανώς έβλεπε από τότε τον αγώνα των ανθρώπων-αρπαχτικών να αφανίσουν τα αμπέλια (τον κόπο των λαών). Δεν είναι τυχαίο οτι τα τέρατα ήταν τραπεζίτες. Δεν τους αφήνει όμως κανένα περιθώριο να απολαύσουν την επιτυχία τους. Θα καταλήξουν μόνοι, μισητοί και ανασφαλείς.

Η βαθμολογία μου : 10/10