SHUTTER ISLAND (Το νησί των καταραμένων)

2010 ΗΠΑ
Είδος   Ψυχολογικό θρίλλερ

Σκηνοθεσία              Μάρτιν Σκορτσέζε
Σενάριο                    Λαέτα Καλογρίδη (Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστότημα του Ντένις Λαχέιν του 2003)

Παίζουν                   Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, Μαρκ Ράφαλο, Μπεν Κίνγκσλι, Μαξ Φον Σίντοφ, Ηλίας Κοτέας, Μισέλ Γουίλιαμς

Υπόθεση                   Το 1954 ο ομοσπονδιακός πράκτορας Έντουαρντ  Ντάνιελς με τον βοηθό του καταφθάνουν στην ψυχιατρική φυλακή του νησιού Σάτερ για να διελευκάνουν την εξαφάνιση μιάς τροφίμου.

Το μικρό βραχώδες και απομονωμένο νησί στο οποίο στεγάζεται η ψυχιατρική φυλακή για επικίνδυνους εγκληματίες, φυλάσσεται σαν φρούριο και επικοινωνεί με τον υπόλοιπο κόσμο μόνο μέσω ενός φέρι-μποτ.  Ο αστυνομικός που φτάνει για να ερευνήσει την μυστηριώδη εξαφάνιση μιάς τροφίμου, αντιμετωπίζει εχθρότητα εκ μέρους των φρουρών και απροθυμία των γιατρών να τον βοηθήσουν. Στην αναζήτησή του προσκρούει διαρκώς σε εμπόδια και διαπιστώνει οτι το μέρος κρύβει σκοτεινά μυστικά. 

Η ιστορία διαδραματίζεται λίγα χρόνια μετά τη λήξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου όταν οι μνήμες των στρατόπεδων συγκέντρωσης ήταν ακόμη νωπές. Ιδιαίτερα για τον ήρωα ο οποίος ως στρατιώτης ήταν στην μονάδα που απελευθέρωσε το Νταχάου και τα μάτια του είχαν αντικρύσει σκηνές απίστευτης φρίκης, το περιβάλλον της ψυχιατρικής φυλακής επιδρά πολύ έντονα στη ψυχική του ισορροπία, δημιουργώντας του δυνατές ημικρανίες και ανελέητους εφιάλτες. Αυτός όμως ορθολογιστής, αποφασιστικός και πεισματάρης, δεν ξεγελιέται από κανέναν, τους υποψιάζεται όλους και προχωρά την έρευνά του ακόμη κι όταν το νησί χτυπιέται από έναν άνευ προηγουμένου τυφώνα που σαρώνει τα πάντα.

Η ταινία έχει πολύ καλό ρυθμό και περίπλοκη δομή, ευρηματική σκηνοθεσία και πολλές εκπλήξεις. Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα άκρως ενοχλητικό θρίλλερ γεμάτο μυστήριο, τρόμο και φαντασμαγορικούς εφιάλτες. Αυτά για την πρώτη θέαση. Όταν βλέπεις την ταινία για δεύτερη φορά, η αίσθησή της είναι εντελώς διαφορετική και μπορώ να πω οτι προσωπικά την ευχαριστήθηκα περισσότερο. Απόλαυσα περισσότερο τις λεπτομέρειες, τη σκηνοθεσία και κυρίως τις ερμηνείες.

Ιστορικά η ταινία αναφέρεται σε ένα οδυνηρό περιστατικό που έγινε κατά την απελευθέρωση του Νταχάου (29 Απριλίου 1945) και λέγεται "τα αντίποινα της απελευθέρωσης του Νταχάου" κατά το οποίο οι Αμερικάνοι που μπήκαν στο στρατόπεδο, εκτέλεσαν εν ψυχρώ άγνωστο αριθμό Γερμανών φυλάκων και στρατιωτών που είχαν ήδη παραδοθεί.

Η βαθμολογία μου : 10/10