BLADE RUNNER (Ομάδες εξόντωσης)

1982   ΗΠΑ
Είδος   Eπιστημονικής φαντασίας

Σκηνοθεσία          Ρίντλεϊ Σκοτ
Σενάριο                Χάμπτον Φάντσερ, Ντέιβιντ Πίπολς (Βασισμένο στη νουβέλα του Φίλιπ Ντικ "Do Androids Dream of Electric Sheep?" του 1968)

Παίζουν               Χάρισον Φορντ, Ρούντγκερ Χάουερ, Σον Γιανγκ, Ντάριλ Χάνα

Υπόθεση               Ένας αστυνομικός αναλαμβάνει να εξοντώσει μιά ομάδα ανθρωπόμορφων ρομπότ που έχουν επαναστατήσει.

Έτος 2019 (οσονούπω): Μετά από έναν εξοντωτικό πυρηνικό πόλεμο που έκανε τις συνθήκες στον πλανήτη γη αβίωτες, οι άνθρωποι την εγκαταλείπουν και μετακινούνται σε άλλους πλανήτες όπου έχουν δημιουργήσει αποικίες που τις ονομάζουν "Ο έξω κόσμος" (Off-world). Οι άδειες μετοίκησης δίνονται μετά από ιατρικές εξετάσεις, αφού στον "έξω κόσμο" ταξιδεύουν μόνο οι υγιείς. Αυτό που μένει στη γη, είναι ένα πλήθος ασθενών, και δύσμορφων ανθρώπων οι οποίοι ζουν σε αστυνομοκρατούμενες μεγαλουπόλεις, χωρίς φυσικό περιβάλλον κάτω από έναν απαίσιο κίτρινο ουρανό που δεν σταματά να βρέχει.
Παράλληλα, μεγάλες εταιρείες, χρησιμοποιώντας γενετική μηχανική, κατασκευάζουν ζώα (τα οποία έχουν προ πολλού εξαφανιστεί) αλλά και ανθρωπόμορφα ρομπότ (ρέπλικες) τόσο πανομοιότυπα του ανθρώπου που δεν ξεχωρίζουν παρά μόνο με ειδικά τεστ. Οι ρέπλικες επιτρέπεται να υπάρχουν μόνο στις αποικίες και αν βρεθούν ποτέ στη γη πρέπει να καταστραφούν. Σε αυτό το οδυνηρό περιβάλλον ένας αστυνομικός (μπλέιντ ράνερ) ειδικευμένος να κυνηγά ρέπλικες, αναλαμβάνει να εξοντώσει μιά μικρή ομάδα επαναστατημένων ρομπότ που το έσκασαν από τις αποικίες και ήρθαν στη γη με εκδικητικές διαθέσεις.

Όταν το 1968 ο φιλόσοφος της επιστημονικής φαντασίας Φίλιπ Ντικ έγραφε το "Τα ανδροειδή ονειρεύονται να αποκτήσουν ένα ηλεκτρικό πρόβατο;" στην πραγματικότητα έθετε ερωτήματα ηθικής και ανθρωπιστικής διάστασης που προέκυπταν από τον τρόμο του πυρηνικού ολέθρου αλλά και από την ιλιγγιώδη τεχνολογική εξέλιξη του 20ου αιώνα.

Ο Ρίντλεϊ Σκοτ επιστρατεύοντας αρκετές κινηματογραφικές φόρμες (από περιπέτεια δράσης, ερωτικό δράμα και μυστήριο, μέχρι νουάρ, αστυνομικό και επιστημονική φαντασία), μας οδηγεί σε ένα πικρό, υγρό, σκοτεινό και συναισθηματικό ταξίδι στο παρελθόν στο παρόν και στο μέλλον, που βρήκε μεγάλη ανταπόκριση και μπήκε δικαίως στο Πάνθεον των cult ταινιών.

Οι χαρακτήρες είναι πολύ καλά αναπτυγμένοι, τα σκηνικά ακραία φουτουριστικά, η σκηνοθεσία πλούσια, ατμοσφαιρική και λεπτομερής, δένει όμορφα με την ηλεκτρονική μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου.

Η ταινία έχει επιλεγεί ως πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική προς διατήρηση, στην ταινιοθήκη του Αμερικανικού Κονγκρέσου. http://en.wikipedia.org/wiki/National_Film_Registry

Η βαθμολογία μου: 10/10