1944 ΗΠΑ
Είδος Ψυχολογικό θρίλλερ
Σκηνοθεσία Τζορτζ Κιούκορ (1899-1983)
Σενάριο Τζον Βαν Ντρούτεν, Γουόλτερ Ράις, Τζον Μπάλντερστον (Βασισμένο στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Πάτρικ Χάμιλτον του 1938)
Παίζουν Ίνγκριντ Μπέργκμαν, Σαρλ Μπουαγιέ, Τζόζεφ Κότεν, Άντζελα Λάνσμπουρι
Υπόθεση Μιά νεαρή κοπέλλα, μετά ο γάμο της εγκαθίσταται στο σπίτι που είχε δολοφονηθεί πριν από μερικά χρόνια η θεία της. Το σπίτι όμως με το βαρύ του παρελθόν της δημιουργεί τόση στεναχώρια και αναστάτωση που σιγά-σιγά την οδηγούν στην παράνοια.
Είδος Ψυχολογικό θρίλλερ
Σκηνοθεσία Τζορτζ Κιούκορ (1899-1983)
Σενάριο Τζον Βαν Ντρούτεν, Γουόλτερ Ράις, Τζον Μπάλντερστον (Βασισμένο στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Πάτρικ Χάμιλτον του 1938)
Παίζουν Ίνγκριντ Μπέργκμαν, Σαρλ Μπουαγιέ, Τζόζεφ Κότεν, Άντζελα Λάνσμπουρι
Υπόθεση Μιά νεαρή κοπέλλα, μετά ο γάμο της εγκαθίσταται στο σπίτι που είχε δολοφονηθεί πριν από μερικά χρόνια η θεία της. Το σπίτι όμως με το βαρύ του παρελθόν της δημιουργεί τόση στεναχώρια και αναστάτωση που σιγά-σιγά την οδηγούν στην παράνοια.
Σε ένα αριστοκρατικό σπίτι στην πλατεία Θόρντον, η διάσημη τραγουδίστρια της όπερας Άλις Άλκουιστ, δολοφονείται από κάποιον άγνωστο ο οποίος αναζητά τα περιβόητα διαμάντια της που φημολογείται οτι της τα χάρισε κάποιος πολύ υψηλά ιστάμενος θαυμαστής της. Η ανήλικη ανηψιά της Πόλα, απομακρύνεται από το καταραμένο σπίτι, αλλά μετά από μερικά χρόνια επιστρέφει και εγκαθίσταται σε αυτό με τον σύζυγό της. Παρά το γεγονός οτι είναι πολύ ερωτευμένη και ευτυχισμένη, το σπίτι φαίνεται να έχει έντονα αρνητική επίδραση στην ψυχολογία της και ο σύζυγός της όχι μόνο δεν δείχνει να την καταλαβαίνει, αλλά την εξωθεί σε ακραίες συναισθηματικές εντάσεις. Η κοπέλλα, παρά την προσπάθειά της να ισορροπήσει, χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και η ψυχική της υγεία φαίνεται να την οδηγεί στο φρενοκομείο.
Ο έμπειρος σκηνοθέτης Τζορτζ Κιούκορ (με ήδη 33 ταινίες στο ενεργητικό του το 1944), εμπνέεται από το καλό θεατρικό έργο και χτίζει την ιστορία της άτυχης Πόλα με αμιγώς κινηματογραφική δομή, άριστη σκηνοθεσία, πανέμορφη ατμοσφαιρική φωτογραφία (του εξ' ίσου έμπειρου Τζόζεφ Ρούτενμπεργκ) και πολύ προσεγμένα σκηνικά και κουστούμια. Το ζευγάρι των πρωταγωνιστών λάμπουν με τις ερμηνείες τους και η πρωτοεμφανιζόμενη Άντζελα Λάνσμπουρι σε ηλικία μόλις 19 ετών, κάνει μιά εντυπωσιακή εμφάνιση που σημάδεψε την καριέρα της. Η ταινία προτάθηκε για επτά Όσκαρ αλλά δεν κέρδισε κανένα.
Πρόκειται για την δεύτερη μεταφορά του ομότιτλου θεατρικού έργου του αναγνωρισμένου δραματουργού Πάτρικ Χάμιλτον (συγγραφέα του θεατρικού έργου "The rope" που μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Άλφρεντ Χίτσκοκ το 1948).
Ο έμπειρος σκηνοθέτης Τζορτζ Κιούκορ (με ήδη 33 ταινίες στο ενεργητικό του το 1944), εμπνέεται από το καλό θεατρικό έργο και χτίζει την ιστορία της άτυχης Πόλα με αμιγώς κινηματογραφική δομή, άριστη σκηνοθεσία, πανέμορφη ατμοσφαιρική φωτογραφία (του εξ' ίσου έμπειρου Τζόζεφ Ρούτενμπεργκ) και πολύ προσεγμένα σκηνικά και κουστούμια. Το ζευγάρι των πρωταγωνιστών λάμπουν με τις ερμηνείες τους και η πρωτοεμφανιζόμενη Άντζελα Λάνσμπουρι σε ηλικία μόλις 19 ετών, κάνει μιά εντυπωσιακή εμφάνιση που σημάδεψε την καριέρα της. Η ταινία προτάθηκε για επτά Όσκαρ αλλά δεν κέρδισε κανένα.
Πρόκειται για την δεύτερη μεταφορά του ομότιτλου θεατρικού έργου του αναγνωρισμένου δραματουργού Πάτρικ Χάμιλτον (συγγραφέα του θεατρικού έργου "The rope" που μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Άλφρεντ Χίτσκοκ το 1948).
Η πρώτη μεταφορά έγινε 4 χρόνια νωρίτερα από τον Άγγλο σκηνοθέτη Θόρολντ Ντίκινσον (Gaslight 1940) ο οποίος επέλεξε να μείνει πιστός στη θεατρική δομή της ιστορίας. Λόγω της μεγάλης εμπορικής επιτυχίας της ταινίας, η Αμερικάνικη εταιρεία MGM αγόρασε τα
δικαιώματα του έργου, με τον όρο να
καταστραφεί η Αγγλική κόπια σαν να μην έγινε ποτέ. (Άκου όρο που έβαλαν!)
Προφανώς ο όρος δεν τηρήθηκε γιατί το πρώτο Gaslight του 1940 υπάρχει και έχει κι αυτό το ενδιαφέρον του. Γεγονός είναι όμως οτι η Αμερικάνικη βερσιόν είναι κατά πολύ καλύτερη και είναι από τα σπάνια παραδείγματα που το remake είναι ανώτερο από το πρωτότυπο.
Το έργο και οι κινηματογραφικές του μεταφορές, έδωσαν το όνομα στον ψυχιατρικό όρο "Gaslighting" που σημαίνει ψυχολογική χειραγώγηση.
Η βαθμολογία μου : 10/10
Προφανώς ο όρος δεν τηρήθηκε γιατί το πρώτο Gaslight του 1940 υπάρχει και έχει κι αυτό το ενδιαφέρον του. Γεγονός είναι όμως οτι η Αμερικάνικη βερσιόν είναι κατά πολύ καλύτερη και είναι από τα σπάνια παραδείγματα που το remake είναι ανώτερο από το πρωτότυπο.
Το έργο και οι κινηματογραφικές του μεταφορές, έδωσαν το όνομα στον ψυχιατρικό όρο "Gaslighting" που σημαίνει ψυχολογική χειραγώγηση.
Η βαθμολογία μου : 10/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου