1983 Ολλανδία
Είδος Ερωτικό θρίλλερ
Πρωτότυπος τίτλος: De vierde man
Σκηνοθεσία Πολ Βερχόφεν
Σενάριο Γκέραρντ Σούτεμαν (Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Γκέραρντ Ρεβ του 1981)
Παίζουν Τζέρουν Αρτ Κράμπε, Ρενέ Σούτενντεϊκ, Τομ Χόφμαν, Ντολφ Ντε Βρις
Υπόθεση Ένας παρηκμασμένος συγγραφέας, καλείται να δώσει διάλεξη για το σύνολο του έργου του από την λογοτεχνική λέσχη της κωμόπολης Φλάσινγκ.
Είδος Ερωτικό θρίλλερ
Πρωτότυπος τίτλος: De vierde man
Σκηνοθεσία Πολ Βερχόφεν
Σενάριο Γκέραρντ Σούτεμαν (Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Γκέραρντ Ρεβ του 1981)
Παίζουν Τζέρουν Αρτ Κράμπε, Ρενέ Σούτενντεϊκ, Τομ Χόφμαν, Ντολφ Ντε Βρις
Υπόθεση Ένας παρηκμασμένος συγγραφέας, καλείται να δώσει διάλεξη για το σύνολο του έργου του από την λογοτεχνική λέσχη της κωμόπολης Φλάσινγκ.
![]() |
I, decent young woman |
Ο μεσήλικας συγγραφέας Γκέραρντ Ρεβ (δεν πρόκειται για σύμπτωση), αμφιφιλόφυλος, θρησκόληπτος, αλκοολικός, ελαφρώς σχιζοφρενής και άκρως επιπόλαιος, αποδέχεται την πρόσκληση για οικονομικούς λόγους και μπαίνει στο τραίνο για το Φλάσινγκ. Η διαδρομή του σημαδεύεται από παράξενα και ενοχλητικά γεγονότα, στα οποία δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία, εφ' όσον πάσχει από διαρκείς παραισθήσεις και έχει συνηθίσει να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια του, σκηνές αλλόκοτες και πολύ συχνά βίαιες. Φτάνοντας όμως στον προορισμό του, οι σκηνές πυκνώνουν, κλιμακώνονται και η πραγματικότητα (;) αρχίζει σιγά-σιγά να γίνεται εφιαλτική. Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιό περίπλοκη όταν γνωρίζει την όμορφη χήρα Κριστίν που διατηρεί ινστιτούτο καλλονής με την ονομασία "SPHINX". (Στην νέον επιγραφή του ινστιτούτου, το Η και το Χ δεν κάνουν καλή επαφή οπότε τα εναπομείναντα γράμματα σχηματίζουν τη λέξη SPIN που στα Ολλανδικά σημαίνει... αράχνη.)
Ένα ατέρμονο στυλάτο παιχνίδι φαντασίας, διαστροφικής υπερβολής, συμβολισμού και μαύρου χιούμορ, με εξαιρετική σκηνοθεσία και φωτογραφία, πρωτότυπο σενάριο και πολύ καλές ερμηνείες. Ένα εικονοκλαστικό ερωτικό θρίλλερ της προ-χολυγουντιανής περιόδου του Βερχόφεν, τότε που ακόμη το μικρόβιο της Αμερικανιάς δεν τον είχε αγγίξει και έφτιαχνε μικρούς θησαυρούς.
Ένα ατέρμονο στυλάτο παιχνίδι φαντασίας, διαστροφικής υπερβολής, συμβολισμού και μαύρου χιούμορ, με εξαιρετική σκηνοθεσία και φωτογραφία, πρωτότυπο σενάριο και πολύ καλές ερμηνείες. Ένα εικονοκλαστικό ερωτικό θρίλλερ της προ-χολυγουντιανής περιόδου του Βερχόφεν, τότε που ακόμη το μικρόβιο της Αμερικανιάς δεν τον είχε αγγίξει και έφτιαχνε μικρούς θησαυρούς.
Ακόμα θυμάμαι την αίσθηση που είχε προκαλέσει ο "τέταρτος άνθρωπος" όταν παίχτηκε στις Ελληνικές αίθουσες (αναλογιστείτε την εποχή). Ήταν το θέμα συζήτησης όλων των σινεφίλ και έχω την εντύπωση οτι αυτό έγινε σε παγκόσμια κλίμακα. Τυχαία αποφάσισα να ξαναδώ την ταινία φέτος που κλείνει τα 33 της χρόνια (Τα χρόνια του Χριστού;... Ο κυρίαρχος αριθμός του Αβατάρ;... Ή απλώς σύμπτωση;)
Η βαθμολογία μου: 9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου