3-IRON (Ολομόναχοι μαζί)

2004  Κορέα
Είδος  Ρομαντικό Δράμα
Πρωτότυπος τίτλος : Bin-jip (Άδειο σπίτι)

Σκηνοθεσία           Κιμ Κι-ντουκ
Σενάριο                 Κιμ Κι-ντουκ

Παίζουν                 Τζάε Χι, Λι Σεούνγκ-γεόν

Υπόθεση                 Ένας νεαρός άστεγος μπαίνει σε σπίτια που οι ιδιοκτήτες τους λείπουν διακοπές και μένει σαν να είναι το σπίτι δικό του.

 

Ο νεαρός Τάε-σουκ, ζει περιπλανώμενος, δεν έχει στέγη, δεν κουβαλάει παρά μόνο τα ρούχα που φοράει, ένα μπαστούνι του γκολφ, ένα μπαλάκι και την μοτοσυκλέτα του. Μοιράζει φυλλάδια από πόρτα σε πόρτα και εάν οι ιδιοκτήτες δεν τα μαζέψουν καταλαβαίνει οτι λείπουν, μπαίνει μέσα, κάνει το μπάνιο του, πλένει τα ρούχα του, μαγειρεύει, τους φτιάχνει και ό,τι έχουν χαλασμένο και φεύγει για το επόμενο σπίτι. Είναι ένας μοναχικός άνθρωπος που επέλεξε να ζει στον δικό του κόσμο, με τους δικούς του κανόνες. Δεν πειράζει κανέναν, δεν ενοχλεί κανέναν, δεν μιλάει σε κανέναν, είναι αόρατος. Η ζωή του θα πάρει άλλη τροπή, όταν σε μία από τις διαρρήξεις του, γνωρίζει την κακοποιημένη νοικοκυρά Σουν-χουά και μεταξύ τους αναπτύσσεται μιά τρυφερή ερωτική σχέση που θα τους ανοίξει νέους ορίζοντες αλλά και θα τους βάλει σε μεγάλες περιπέτειες.

Ο ιδιαίτερος σκηνοθέτης Κιμ Κι-ντουκ, εμπνεύστηκε το σενάριο βλέποντας τα διαφημιστικά φυλλάδια κρεμασμένα έξω από τις πόρτες και με τη δημιουργική ματιά του, έχτισε αυτό το πρωτότυπο, τρυφερό, και ρομαντικά σιωπηλό ειδύλλιο που καταφέρνει να επιβιώσει παρά τις αντιξοότητες.

Οι νεαροί πρωταγωνιστές δεν μιλάνε καθόλου. Επικοινωνούν περίφημα με τα βλέμματα και τα σώματα. Για ακόμη μιά φορά ο ξεχωριστός Κορεάτης σκηνοθέτης καταφέρνει να επικοινωνήσει μαζί μας με τις δυνατές του ονειρικές εικόνες, τα μεγάλα του νοήματα και τις εύγλωττες σιωπές του. Και όπως μας γράφει στο φινάλε : "Είναι δύσκολο να καταλάβεις εάν ο κόσμος που ζούμε είναι πραγματικότητα ή όνειρο".

Η μουσική επένδυση  της ταινίας είναι το τραγούδι Gafsa της Νατάσα Άτλας.

Ο Κορεάτικος τίτλος σημαίνει "άδειο σπίτι" και ο Αγγλικός "νούμερο 3 μπαστούνι του γκολφ".

Η βαθμολογία μου: 9/10